De top 10 meest dodelijke vissen

Veel mensen vinden vissen mooie dieren. Voor sommige vissen kun je echter maar beter uitkijken. Sommige vissen jagen op alles wat er maar in de verste verte uitziet als een lekker hapje. Soms kan dat een mens zijn. Dodelijke vissen en hun eigenaardigheden. Zodat de volgende keer dat je wil gaan zwemmen je wel twee keer kijkt voordat je in het water stapt.

De steenvis, lid van de Synanciidae familie

De meest giftige vissen behoren tot de familie van de Synanciidae. Een van deze vissen die tot deze familie behoort is de steenvis. Contact met de vinstekels, die een sterk zenuwgif bevatten, kan dodelijk zijn. De steenvis staat bekend als een van de meest giftigste vissen op aarde. Hij wordt tot zo'n 35 centimeter lang en hij leeft in de tropische wateren van de Indische en Stille Oceaan. De steenvis ligt op het zeebed, gecamoufleerd door modder en zand, tot op zo'n 40 meter onder water. Normaal gesproken jaagt de steenvis op kleine vissen en garnalen. Als zijn prooi langs zwemt doet de steenvis met een razende snelheid zijn bek open en hij trekt daarmee vliegensvlug zijn prooi naar beneden. Dit alles gebeurt binnen de flitstijd van slechts 0,015 seconden.

De piranha

Piranha's hebben de slechte naam mensen te doden. In werkelijkheid is deze vissoort niet altijd zo dodelijk als dat sommige verhalen je laten denken. De naam piranha betekent 'tand vis' of 'schaar'. Dat komt doordat sommige piranha's kleine messcherpe tandjes hebben. Maar ze vallen niet altijd aan. Ze kunnen nog vrij veilig zijn. Er zijn meer dan 20 verschillende soorten piranha vissen. Slechts 4 van deze 20 soorten worden ervan verdacht gevaarlijk te zijn voor de mens. Sommige piranha's zijn zelfs vegetariërs! Andere piranha soorten zijn echter kannibalen en zullen er niet voor terugdeinzen om hun eigen jongen op te eten.

Rode piranha's is de meest gevreesde soort onder de piranha's. Ze kunnen tot zo'n 36 centimeter lang worden en ze kunnen flink bijten. Ze zwemmen in scholen rond in het water. Bij tijd en wijlen worden ze agressief en gaan ze op zoek naar een prooi om aan te vallen. Vooral in het droge seizoen raken de rivieren leeg en dan raken de vissen hongerig. Snel genoeg detecteren ze elk soort bloed in het water en dat doet de piranha's ontspringen in een waanzinnige aanval om hun honger te stillen.

Er gaan een paar verhalen rond waarbij mensen zeggen dat ze mensen en dieren hebben zien aangevallen worden door piranha's. De piranha kan binnen een paar minuten zijn slachtoffer ontdoen van zijn vlees. Dit soort verhalen zijn echter zeer schaars en komen vooral voor in horror films. Toch moeten mensen in de rivieren van Zuid-Amerika op hun hoede zijn. Menigeen persoon heeft daar tenen of vingers verloren toen ze aan het waden waren in het water van de rivier.

De rode piranha is echter ook een nuttig dier. Ze helpen de rivier te ontdoen van zieke of zwakke dieren die in het water zijn gevallen. Ze maken de rivier vrij van deze zieke en/of dode elementen waardoor ze voorkomen dat er zich ziektes verspreiden in het water.

De haai

Er zullen ongeveer 100 aanvallen op mensen zijn per jaar van allerlei soorten haaien. Minder dan de helft van deze aanvallen zullen een dodelijke afloop hebben gehad. Toch worden er jaarlijks zo'n 100 miljoen haaien gedood door mensen. Dit kan om diverse redenen gebeuren.

De mensenhaai

De witte haai of mensenhaai valt meer mensen aan dan elke andere haai dan ook. De mensenhaai zal elk ding aanvallen wat hij als prooi ziet. Sommigen vallen surfers aan die er van onderen uitzien als zeehonden voor de mensenhaai. Dit soort voorvallen komen vaak in het nieuws. Door de aandacht van het nieuws voor deze voorvallen en films als Jaws zijn veel mensen bang voor haaien. De mensenhaai is echter vrij zeldzaam. Je kunt deze haai vinden in tropische en subtropische wateren. In 1930 werd een exemplaar van wel 11,27 meter gevonden in Canada.

De stierhaai

Stierhaaien leven in de zee en in rivieren. Ze staan erom bekend dat ze veel kilometers kunnen afleggen. Ze komen voor in de rivieren van Zuid-Afrika. Deze soms 3 meter lange haaien doden elk jaar weer een handjevol mensen. Sommige van deze haaien allen kleine boten aan. Ze worden ook wel Zambezi haaien genoemd.

De tijgerhaai

Ook tijgerhaaien zijn niet geliefd onder mensen. Wederom doodt deze haai slechts een paar mensen per jaar. Normaal gesproken is de tijgerhaai zo'n 3 tot 4 meter lang. Sommigen schijnen echter lengtes tot 7 meter te hebben bereikt. De tijgerhaai heeft een afgestompte neus en strepen op zijn rug. Hij leeft in warme zeeën op verschillende plaatsen in de wereld. De tijgerhaai heeft de neiging om het wateroppervlak op te zoeken. De haai kan snelheden bereiken van 32 kilometer per uur. Op deze snelheid kunnen ze tot wel 80 kilometer per dag afleggen.

Tijgerhaaien vertrouwen op hun goede reukzintuig om prooi op te sporen. Ze eten zo ongeveer alles: zeehonden, schildpadden, vissen, zeeslangen, zeevogels, andere haaien en rommel. Vissers hebben een enorm aantal spullen aangetroffen wanneer ze een tijgerhaai opensneden: blikjes, flessen, nummerborden, autobanden, ankers en zelfs menselijke resten.

De kogelvis

Een kogelvis, ofwel Fugu, bevat voldoende gif om 25 tot 30 mensen neer te leggen. De werkzame stof bevindt zich in de ingewanden. Het gevaarlijk goedje is 25 keer sterker dan het pijlpuntvergif curare van de indianen en maar liefst 275 keer giftiger dan cyaankali. Het dodelijke gif wordt tetrodotoxine genoemd. Het situeert zich in de eierstokken, de lever, de galblaas en de darmen van de kogelvis. De kogelvis is een geliefde delicatesse. Er worden soms honderden euro's neergelegd om een kogelvis te kunnen eten.

De sidderaal

De sidderaal, ofwel de Electrophorus electricus, kan een enorme hoeveelheid elektrische spanning opwekken. Deze vis komt voor in de rivieren van Zuid-Amerika. De stroomstoten worden bij de vis om de 20 à 50 seconden opgewekt bij de vis, dit gebeurt automatisch. Er zijn vissen die wel zo'n 400 volt bij een stroom van 1 ampère, dat is wel 400 watt, hebben kunnen afgeven, maar een aanval van 650 volt bij 1 ampère, 650 watt dus, is ook gemeld. Een mens zou 1 van een schok van deze sterkte kunnen overleven maar meerdere schokken niet, dit zal automatisch de dood tot gevolg hebben.

De reuze meerval

Een van de meest grote zoetwatervissen is de reuze meerval. Sommigen schijnen lengtes van wel 3 meter lang te hebben en ze wegen tot zo'n 250 kilo. Er gaan verhalen rond dat kleine honden en eenden aangevallen zijn door dit monster. De reuze meerval zal zijn prooi over het algemeen in een keer doorslikken met als reden dat deze vis geen snijtanden bezit om het vlees te kunnen verscheuren. Met dit in gedachten proberen sommige mensen de reuze meerval te vangen door hun hand in het water te steken. Ze laten de reuze meerval hun arm inslikken en vissen hem daarna het water uit. Sommige mensen zijn echter verdronken bij zo'n poging om een reuze meerval te vangen, erachter komende dat deze vis te groot was om te bedwingen.

De snoek

Sommige snoeken kunnen wel 1,5 meter lang worden. Ze leven in rivieren en ze jagen op vissen, vogels en kleine zoogdieren. Soms jagen ze echter ook op menselijke vingers en tenen. De grootste snoek zwemt in de wateren van Noord-Amerika. Deze snoeken kunnen tot 30 kilo wegen. Een snoek van 1 meter lang heeft ooit een hap genomen uit de pols van een 14-jarige jongen. Dit gebeurde in 1995. De jongen was aan het zwemmen in Lake Rebecca (Minnesota) toen de vis toesloeg. Een zelfde soort snoek beek een stuk af van de voet van een jongen in Twin Valley Lake (Winsconsin). Dit voorval vond plaats in 1998. De jongen kwam er uiteindelijk af met 60 hechtingen.

Een Russische visser ving ooit een snoek en kuste de vis op zijn mond. De snoek beet in zijn neus en was niet van plan om los te laten. Zelfs toen de vrienden van de visser de kop van de vis afhakten liet de vis niet los. De hoofd van de snoek moest uiteindelijk verwijderd worden in het ziekenhuis.

De grote barracuda

Ze noemen de grote barracuda ook wel 'de tijger van de zee'. Het is een van de meest fanatieke jagers van de Caraïbische zee. Hij kan 1,8 meter lang worden en wel 40 kilo wegen. De grote barracuda heeft duidelijk aanwezige tanden. Alhoewel ze niet bekend staan als menseneters zijn er veel mensen die er na een aanval van de grote barracuda met een flinke wond vanaf zijn gekomen. Normaal gesproken zijn deze wonden niet fataal maar de wonden zullen wel degelijk gehecht moeten worden.