Kernenergie: de kerncentrale in Doel (België)

De kerncentrale in Doel bestaat uit 4 kernreactoren. Het kerncentralepark is gelegen in het dorpje Doel, in de haven van Antwerpen in België. De kerncentrale is eigendom van het Belgisch energiebedrijf Electrabel, dat onderdeel is van het bedrijf Engie (voorheen GDF Suez). Doel 1 en Doel 2 zijn in gebruik genomen in 1975, Doel 3 in 1982 en Doel 4 in 1985. In België is er heel wat weerstand om de kerncentrales langer open te houden. Kernenergie zorgt immers voor productie van radioactief kernafval, wat zeer gevaarlijk is voor de gezondheid van mens en dier. Linkse groeperingen en politieke partijen pleiten voor een kernuitstap en meer investeringen in groene energie.

Wat is de kerncentrale van Doel?

De kerncentrale in Doel werd gebouwd door het bedrijf Enes. Achteraf ging dit bedrijf op in Electrabel. Het ontwerp van de kerncentrale was in handen van het gekende Belgische ingenieursbedrijf Tractebel. Doel 1 en Doel 2 werden in 1975 in gebruik genomen, Doel 3 in 1982 en Doel 4 in 1985. Twee grote koeltorens zijn van heel erg ver waar te nemen in de haven van Antwerpen. Doel grenst aan Nederland, waardoor de centrale ook heel erg goed te zien is vanuit Zeeland en het westen van de provincie Noord-Brabant. Doel 1 en Doel 2 zouden – volgens de Belgische wetgeving – in 2015 moeten gesloten worden, na 40 jaar levensduur. De regering van Charles Michel heeft hier anders over beslist en houdt Doel 1 en Doel 2 nog 10 jaar langer open, namelijk tot 2025.

Productievermogen van de kerncentrale in Doel

De kerncentrale in Doel bevat vier kernreactoren (type PWR). Deze 4 kernreactoren staan in voor een totaal vermogen van 2911 MW (Doel 1: 433 MWe, Doel 2: 433 MWe, Doel 3: 1006 MWe, Doel 4: 1039 MWe). De kerncentrale in Doel staat in voor een totale productie van 23 miljard kWh, wat overeen komt met ongeveer 30% van de totale Belgische elektriciteitsproductie. De Belgische elektriciteitsbevoorrading is dus nog heel erg afhankelijk van de kerncentrale in Doel. De site in Doel omvat ongeveer 80 hectare.

Productie van kernenergie in een kernreactor

De werking van een kerncentrale is als volgt: elektriciteit wordt opgewekt door middel van de energie die vrijkomt bij een kernsplijting. Door de ontstane splijtingswarmte wordt er stoom opgewekt, waardoor een turbine wordt aangedreven. De ontstane mechanische energie in de turbine wordt via een alternator omgezet in elektrische energie. Een kerncentrale is opgebouwd uit verschillende “treinen”. Er zijn reactoren die slechts enkele tot wel 8.000 megawatt kunnen leveren. Het kernenergieproces is een heel specifieke materie en is onderhevig aan zeer strikte controle en beveiliging. Een verstoring in het proces kan de kernreactor lam leggen, met een mogelijk energietekort als gevolg (in tijden van strenge winter).

Gevaren van kernenergie (radioactief afval) voor mens en dier

Produceren van kernenergie houdt heel wat risico’s in. Het is daarom dat het productieproces heel erg streng bewaakt wordt. Het allergrootste risico is het vrijkomen van radioactief kernafval, waarbij de gezondheid van heel wat mensen en dieren in gevaar kan komen. Radioactieve straling kan vrijkomen bij gevolg van een oververhitting in de vitale delen van een kernreactor, of bij een beschadiging van de kernreactor. In het verleden zijn er al heel wat kleine en heel grote incidenten geweest met kerncentrales.

Belangrijke kerncentrale-incidenten:

• 1986: De kernramp van Tsjernobyl in de voormalige Sovjet-Unie: tijdens dit incident stierven onmiddellijk 2 mensen, en achteraf nog eens 29 mensen in het ziekenhuis. Er is heel wat indirecte schade als gevolg van deze kernramp. Heel wat mensen in de omgeving verhuisden uit dit gebied. Als gevolg van deze kernramp (en radioactieve straling) zouden de jaren na de kernramp heel wat mensen overlijden. Nochtans kan het moeilijk bewezen worden dat de kernramp hiervan de oorzaak is.
• 2011: De kernramp van Fukushima in Japan. Deze ramp was het gevolg van de zeebeving en de daaropvolgende tsunami van 11 maart 2011.

Levensduur van 40 jaar naar 50 jaar - overwinning voor Electrabel – technische uitval door ouderdom

De Belgische regering van Charles Michel besliste eind 2015 om Doel 1 en Doel 2 langer open te houden. Beide reactoren behoren immers tot de oudste van België. Normaal gezien zouden de reactoren na 40 jaar worden stilgelegd (opstart in 1975), maar de regering besliste om de levensduur van Doel 1 en Doel 2 met 10 jaar te verlengen, tot 2025. Politieke linkse partijen uit België, waaronder Groen! en SP.a, zijn erg gekant tegen de verlenging van de levensduur. Zij pleiten voor energiebevoorrading afkomstig uit groene energie zoals windenergie, zonne-energie en andere hernieuwbare energiebronnen. Bovendien zijn er sinds begin 2015 heel wat incidenten in de Belgische kerncentrales (hoewel van niet-nucleaire aard)geweest, waardoor de verlenging van de levensduur van de oude kerncentrales voor heel wat discussie zorgt.

Andere kerncentrales in België naast de kerncentrale in Doel

Naast de kerncentrale in Doel beschikt België nog over een andere site in Tihange, een deelgemeente van Hoei in de provincie Luik. Op deze nucleaire site – die eigendom is van Electrabel en SPE (Société coopérative de Production d'électricité) staan 3 kernreactoren. Tihange 1 werd in gebruik genomen in 1975, Tihange 2 in 1983 en Tihange 3 in 1985. De drie reactoren zorgen samen voor een productie van 3024 MWe.

Lees verder

• De gevaren van kernenergie en kerncentrales