De vampiermot, een lugubere geëvolueerde bloedzuiger
De vampiermot is nog niet zo lang geleden ontdekt. De ontdekking van deze diersoort vond plaats in 2008 in Siberië. Waarschijnlijk is deze bloezuiger geëvolueerd uit een tamelijk onschuldig soort mot die alleen fruit eet (Calyptra thalictri). De vampiermot is een notoire bloedzuiger en boort met zijn harde roltong - die voorzien is van weerhaken- zonder pardon onder de huid van zoogdieren. Hij zuigt niet uit een wond die reeds open is, maar steekt met zijn harde tong zelf door huid heen.De vampiermot is dus de enige vlindersoort van wie mens en dier wel iets te vrezen heeft, hoewel hij niet gevaarlijk is. Omdat het lugubere motje nog niet zo lang geleden is ontdekt, is er nog niet veel over bekend. Het zijn slechts kleine afwijkingen in vleugelpatroon waaraan de vampiermot te herkennen is. De Calyptra Thalictri, de voorvader van de vampiermot, leefde oorspronkelijk in Maleisïë. Hij is gaandeweg verder getrokken naar Midden en Zuid Europa en vandaar uit terecht gekomen via Scaninavië (n 2000 is de vampiermot gespot en Zweden en Finland) in Siberië waar hij muteerde van fruiteter tot bloedzuiger.
De vampiermot ziet er onschuldig uit, maar schijn bedriegt. Hij kan voor wel degelijk voor veel ongemak zorgen.
De vampiermot drinkt bloed van:
- Mensen
- Gewervelde dieren
Hoe de vampiermot te werk gaat met zijn tong
De vampiermot boort zich met zijn tong als een drilboor in de huid van een zoogdier. Normaal gesproken is dit voor insecten moeilijk, zoals voor bijvoorbeeld de mug. Maar de vampiermot heeft een geavanceerde tong die speciaal ontwikkeld lijkt te zijn om zich te boren in de huiden van zoogdieren. En dan zijn het niet de minste zoogdieren waarop zij azen, met gemak steken ze hun tong in de huid van een runddier. De harde tong van de vampiermot lijkt op een slurf die in tweeën gesplitst is. Wanneer de tong de huid doorboort maakt de vampiermot een wrikkende beweging met zijn tong om diep in de huid te boren. De bloeddruk van het zoogdier levert de tong van de vampiermot de kracht om de weerhaken van zijn 'slurf' te gebruiken, zodat de vampiermot stevig vast kan blijven zitten. Hij is in staat een uur lang bloed te drinken.Wetenschappers veronderstellen dat de vampiermot, vóór zijn evolutie tot bloedzuigende mot, hetzelfde systeem tot doorboren heeft geoefende op fruit. Het uitbreiden van de techniek van het doorboren van fruit naar het doorboren van zoogdierenhuid is dan een natuurlijke uitbreiding van deze vaardigheid. Net als bij muggen zijn het de vrouwtjes die steken, de mannetjes missen de vaardigheid en instinct.
