De Brahma Kriel

Het uiterlijk
- Bevedering: zeer sterk met veel dons.
- Kop: breed schedel maar klein in verhouding tot het lichaam, oranje-bruine ogen met een alerte, scherpe blik en iets overhangende wenkbrauwen waardoor hij een stoere uitstraling krijgt. Kleine, drierijige erwtenkam, korte kinlellen en een duidelijke bevederde keelwam (huidplooi). Gezicht, kam, kin- en oorlellen zijn felrood van kleur. Korte, gele snavel. Korte nek met een goed ontwikkelde halskraag met lange halsveren.
- Lichaam: korte en breed, trotse houding, korte, goed gesloten vleugels
- Staart: hoefijzervormig (door de brede bouw van het lichaam), kort en gespreid gedragen, stuurveren breed en afdekkend. Het gewicht varieert van 1200 gram voor een hen tot 1500 gram voor een haan.
- Poten: stevige, middellange, gele poten. Vier tenen, waarvan de buitenste teen heel klein en weinig ontwikkeld is. De bevedering van de poten loopt vanaf de buitenkant door tot en met de middelste tenen. Ringmaat voor de hen is 16 mm, die van de haan 18 mm.
- Kleur: meerzomig patrijs, meerzomig zilverpatrijs, meerzomig blauwpatrijs, columbia, buffcolumbia, columbia-blauw getekend, buffcolumbia blauw getekend, koekoek, berken, wit, zwart, buff, ongezoomd blauw.
De eigenschappen
- Door hun grote lichaam en gewicht kunnen Brahma’s niet hoger vliegen dan 1 m (als ze dat überhaupt al redden).
- Ze hebben altijd honger en eten alles.
- De eieren zijn van gemiddeld formaat (ongeveer 35 gr.) en lichtbruin van kleur en ze leggen er ongeveer 190 per jaar.
- De hen wordt snel en makkelijk broeds.
Het karakter
De Brahma heeft een rustig en vriendelijk karakter. Goed van vertrouwen en daarom heel gemakkelijk tam te maken.Ze zijn heel goed te houden in een ren in je achtertuin want ze hebben niet veel ruimte nodig. Reken op ongeveer 2 m2 per kip. Het zijn wel gezelschapsdieren dus zorg voor een kameraadje, dit kan een andere kip zijn maar ook bijvoorbeeld een konijn, konijnen en kippen gaan heel goed samen. Ze zijn gek op aandacht en eten dus wanneer je in de tuin zit kan je erop rekenen dat ze net zolang blijven zeuren tot je ze los laat of eten geeft.
Kortom: een kip als huisdier, het is weer eens wat anders.