Bloedarmoede bij de kat

Bloedarmoede kennen we wel bij mensen, echter bij dieren is er minder over bekend. Maar zoals mensen kunnen katten ook last hebben van bloedarmoede. Hoe komt het en wat kan je er aan doen als je kat last heeft van bloedarmoede?

Wat is bloedarmoede?

Bloedarmoede staat eigenlijk voor een tekort aan rode bloedcellen. De hoeveelheid rode bloedcellen wordt doorgaans uitgedrukt als percentage van het totale bloedvolume (PCV noemen we dat en bij de kat is dit in normale toestand 0.30-0.40). In tegenstelling tot wat we bij mensen doen, daar spreken we doorgaans over het hemoglobine gehalte (Hb).
Hemoglobine is de bekende rode kleurstof welke in staat is zuurstof te binden. Dat wil automatisch zeggen dat een tekort zal leiden tot een tekort aan zuurstof richting de weefsels.

Symptomen

De symptomen bij de kat zullen zich met name uiten in het snel moe zijn. De kat lijkt geen conditie te hebben en oogt nogal sloom en weinig in staat tot actie. Zo nu en dan is de ademhaling sneller en hijgt de kat echt.

Als de bloedarmoede plots de kop op steekt is het goed waarneembaar, maar vaak sluipt het erin en is het een geleidelijk proces. Dan is het voor de baas niet direct te herleiden richting bloedarmoede. Een mogelijke herkenning is dat de kat die heel geleidelijk bloedarmoede ontwikkeld zaken zal eten die niet alledaags zijn voor de kat. Denk bijvoorbeeld aan de aarde in je tuin.

Oorzaken

Er zijn verschillende oorzaken voor te benoemen, maar om iets terug te herleiden is de opmerkzaamheid van de baas belangrijk. Een aantal zaken:

• Heeft de kat recentelijk bloedverlies gehad en zo ja, wat was de kleur?
• Heeft de kat medicijnen gehad?
• Is de kat in het buitenland geweest (mogelijkheid tot bloedparasieten)?
• Hoe ziet de urine en ontlasting eruit (gitzwart kan een indicatie zijn)?

Categorieën bloedarmoede

Grofweg is bloedarmoede in drie segmenten in te delen, te weten:

• 1. Verminderde aanmaak van rode bloedcellen
• 2. Verhoogde afbraak van rode bloedcellen
• 3. Verlies van bloed

Remedie

Verminderde aanmaak van rode bloedcellen

Deze vorm zien we baak als er (chronische) ziektes in het spel zijn. Op zich ook wel logisch, want het lichaam heeft heel veel energie nodig om te herstellen en de aanmaak van rode bloedcellen heeft dan simpelweg niet de hoogste prioriteit, maar het lichaam zorgt er wel voor dat de ondergrens vermeden wordt. Alleen kan het zijn dat het lichaam het toch een keer niet kan bolwerken. Natuurlijk kan ook de aanmaakplek, het beenmerg, aangetast zijn. Dan hebben we een heel andere situatie. Er kunnen zelfs kleine zichtbare bloedinkjes ontstaan. Het is belangrijk om middels een beenmergbiopt te achterhalen wat er daadwerkelijk aan de hand is en welke remedie er voor is.

Verhoogde afbraak van rode bloedcellen

Dit heet hemolyse en zie je nog wel eens als er parasieten in de bloedcellen aanwezig zijn. Dit kleine eencellige diertje maakt de rode bloedcellen kapot, maar kan bestreden worden met doxycycline.
Antilichamen kunnen ook de oorzaak zijn, deze blijven kleven aan de aan rode bloedcellen. Een Coombs test kan aantonen of het lichaam zelf antilichamen aanmaakt. Meestal kan het met prednisolon bestreden worden.

Verlies van bloed

Het verlies van bloed kan uit- en inwendig zijn. Uitwending is bijvoorbeeld een bloedneus of na een ongeval. Inwendig spreken we bijvoorbeeld over een ongeval waar de milt gescheurd is, maag/darm bloeding ontstaan is of er bloed in de borstholte gelopen is. Bij maag/armbloedingen, welke ernstig kunnen zijn, zullen er meestal meerdere corticosteroïden toegepast worden.

Transfusie

Soms kan het zelfs zover komen dat er een bloedtransfusie gegeven moet worden. Een kat kan niet zomaar van iedere kat bloed krijgen, dit moet goed gecontroleerd worden. Maar het kan het leven van de kat redden.

Tot slot

Altijd alert zijn als je kat afwijkend gedrag gaat vertonen, of de ontlasting anders is, of je iets aan de kat ziet. Je bent bij de dierenarts immers de spreekbuis van de kat. Hoe meer informatie je als baas hebt, hoe gerichter de dierenarts aan de slag kan. Ook bij twijfel en de dierenarts consulteren, je kunt er mogelijk het leven van je kat mee redden.