Hondenras: de Boston Terriër
De Boston Terriër valt onder de categorie van gezelschapshonden. Het is een levendige en intelligente hond, die compact gebouwd is, met een vrij kort lichaam. Hij is plezierig gezelschap maar is wel vastberaden en heeft een sterke wil. Deze welopgevoede, bedachtzame en beschaafde echte New-Englander is nog altijd populair in Noord-Amerika.
Geschiedenis
De Boston Terriër, vroeger Amerikaanse Bull Terriër genoemd, is ontstaan door het kruisen van een Bulldog met een terriër. Hij kwam in 1865 vanuit Engeland naar Amerika. Het eerste exemplaar met de gewenste schroef in de staart, Barnard's Tom, werd in 1893 in Boston geboren. Het ras heeft zijn naam te danken aan de stad waar hij werd ontwikkeld.
Uiterlijk
De Boston Terriër is niet zwaarder dan elf kilo, er zijn verschillende gewichtklassen.
- Lichtgewicht: onder de 7 kg
- Middengewicht: van 7 - 8,5 kg
- Zwaargewicht: van 8,5 - 11 kg
De kleur is zwart gestroomd met witte aftekeningen, de stroming moet over het hele lichaam zichtbaar zijn. Gestroomd met witte aftekeningen verdiend de voorkeur.
De hond heeft een vierkant hoofd, vlakke schedel, ronde, wijd uit elkaar geplaatste ogen, brede vierkante kaken, opstaande oren die aan de zijkant van het hoofd zijn geplaatst, een brede borst en een fijne, laag aangezette staart.
Karakter
De Boston Terriër is een levendige, intelligente en aanhankelijke gezinshond. Hij is makkelijk in de verzorging en omgang. Een ideale showhond heeft een witte voorsnuit, het liefst een bles, een witte aftekening op de hals, voorborst, op de voorbenen en onder de ellebogen.
De Boston Terriër is een levendige, vermakelijke, actieve en onverwoestbare gezelschapshond. Alleen de naam herinnert nog aan het feit dat dit een terriër is. Het ras heeft alle meedogenloze drang naar herrieschoppen verloren en verkeert het liefst in het gezelschap van mensen. Toch zullen mannelijke Bostons nog steeds andere honden uitdagen als zij het gevoel hebben dat hun territorium wordt belaagd.
Net als bij andere rassen die in verhouding een groot hoofd hebben, is het soms nodig om puppy's met een keizersnede ter wereld te brengen. Toch zijn fokkers erin geslaagd om de omvang van het hoofd te beperken, terwijl de unieke en grillige uiterlijke kenmerken van de hond behouden zijn gebleven.