Afscheid van een kat vanuit het ziekteproces

Hoe moeilijk is het om van een dier afscheid te moeten nemen vanuit een ziekteproces. Een dier wat jaren bij je is geweest, je emoties aanvoelde en door ouderdom het eigen lijf nu af ziet takelen of op een andere manier het leven niet voort kan zetten. Een waardige dood is belangrijk, ook voor een dier.

Afscheid nemen

Vooropgesteld dat je een kat koopt die je lang bij je wilt hebben en als de kat enig moment dood moet gaan, dan maar snel en pijnloos. Maar helaas werkt het niet altijd zo, vaak moet je als mens de beslissing nemen en dat is niet gemakkelijk.

Een ziekte

Afscheid nemen is altijd moeilijk, maar een dier wat ziek is en niet meer eet of drinkt sterft een verschrikkelijke dood en is – emotioneel hoe moeilijk dan ook – goed rationeel te verklaren. Emotioneel ook moeilijk, maar het feit dat je de kat bij de dierenarts uit zijn of haar lijden hebt kunnen laten verlossen, zal enig moment een opluchting zijn. Zo kan het dier een waardige en pijnloze dood sterven.

Niet ziek van harte

Een dier wat jong of oud iets overkomt, maar wat hem of haar nog niet ziek van harte maakt (gedeeltelijke verlamming is daar een voorbeeld van), is veel lastiger. Zo kan het dier eventueel binnen een bepaalde tijd nog genezen en zolang het goed eet en drinkt, is er nog hoop. Maar als er niets gebeurt en het beest ligt in het mandje en kijkt alleen wat voor zich uit, dan wordt het anders. Hij of zij eet nog wel en beweegt wat er nog kan, maar het is geen leven zoals je van de kat gewend bent en wat hoort bij het dier. Eigenlijk dus niet meer waardig voor de kat om zo te moeten leven. Het geheel is ook nog lastiger, omdat de kat er ogenschijnlijk goed uitziet en je de beslissing mogelijk niet of nog niet wilt nemen. Maar schijn bedriegt, natuurlijk weet je dat het niet goed gaat en je de beslissing ook moet nemen om de kat te laten euthanaseren. Dit zijn altijd lastige beslissingen, maar het helpt wel als je de gevolgen voor de langere duur met de dierenarts doorneemt.

Hoe werkt euthanaseren en wat daarna?

Uitgangspunt bij de dierenarts is dat het altijd met zorg en respect voor het dier plaatsvindt. De kat zal eerst een spuitje krijgen waardoor deze rustig in een diepe slaap terecht komt en even daarna zal het spuitje gezet worden dat de kat doet inslapen.

De dierenkliniek zal je vervolgens de vraag voorleggen, wat daarna. Dat is heel persoonlijk en hoewel niet prettig om over na te denken, wel noodzakelijk. Waar de een iets met de as van het gecremeerde dier wil, wil de ander een gedenkteken en weer iemand anders wil de kat wil na de crematie verder niets meer dan dat deze ergens wordt uitgestrooid. Bij de speciale dierenbegraafplaatsen kan er veel in overleg. Daarnaast reiken ze altijd een soort certificaat uit over het moment van crematie, dit krijg je binnen enkele dagen na de crematie toegestuurd.

Sommige mensen willen het dier in de eigen tuin begraven, maar dit mag officieel niet. Een alternatief kan zijn dat de as bij het huis begraven wordt. Maar hoe dan ook, dit zijn allemaal heel persoonlijke zaken, belangrijk om er op voorhand over na te denken en met de mensen van het crematorium kunnen er specifieke wensen doorgesproken worden.

Emoties

Bij een dier wat je een jaar hebt kan je heel emotioneel zijn, maar bij een dier wat een deel van je leven bij je is geweest, is de kans groot dat de emoties meer oplopen. Rationaliseren heeft geen zin, ook al vindt “men” dat het wel kan, omdat het maar om een dier gaat of omdat het leven verder gaat (zoals de volksmond het nogal eens uitspreekt). Uitgaan van je eigen gevoel is belangrijk, ook bij het afscheid nemen van een dier. De een zal een gedicht schrijven, de ander legt wat anekdotes vast en weer iemand anders zal een fotocollage maken. Ook dit is heel persoonlijk, maar wel belangrijk om door dit proces heen te gaan en het niet te negeren.