Herkomst Dandie dinmont terrier

De kleine Dandie Dinmond Terriër is wellicht het meest romantische hondje dat er bestaat. Het is een hond voor mensen die van het typische terriër karakter houden.

Het ontstaan

De Dandie Dinmont Terriër is een romantisch hondje dat naar een romanfiguur vernoemd is. In het begin van de 18de eeuw trokken er aan de grens van Schotland zigeuners rond, zij leidden een avontuurlijk leven. De streek in het noorden van Engeland waar zij rond trokken werd Border genoemd. Deze rondreizende zigeuners (gipsy’s, zoals ze ook wel genoemd worden) waren avonturiers, die zich bezig hielden met muziek, jacht en stropen, daarbij werden ze geholpen door vechtlustige honden. Gemiddeld twee keer per jaar kwamen verschillende zigeunerfamilies bij elkaar in de Cheviot Hills. In deze heuvels hielden ze dan wedstrijden met hun honden. Deze honden moesten dan vechten tegen onder andere, dassen, wilde katten en vossen, daardoor ontstond een hondenras die streng geselecteerd werd. Er ontstond een terriër met korte benen en ruwe haren. Deze bijeenkomsten van zigeuners en hun honden, bleef niet onopgemerkt in Engeland. Ook de hertog van Northurmberland wilde koste wat het kost een dergelijk hond hebben en bood de doedelzakspeler William Allan (bijnaam Piper Allan) een boerderij aan in ruil voor zijn hond Hichem genaamd. William Allan bedankte, want wat moet een doedelzakspeler met een boerderij? Maar zo komt het ras wel aan zijn eerste benaming die luidt namelijk; Piper Allan Terriër of Gipsy Piper Allan.

Doordat sir Walter Scott, de schrijver van Ivanhoe, over dit ras schreef, kregen ze onverwacht snel bekendheid. Hij schreef in 1815 de roman, Guy Mannering, het boek gaat over een boer met een hoogrood gezicht die Dandie Dinmont heet en die zich laat omringen door een meute, felle, vrolijke maar gevreesde terriërs. Deze terriër werd daarna dan ook onofficieel Guy Mannering Terriër, Catleitht Terriër, Hindlee Terriër en Otter Terriër genoemd. Uiteindelijk kreeg het ras de officiële naam Dandie Dinmont Terriër. De Dandie kreeg in 1876 erkenning door de Kennel Club. Tot slot wordt er vaak gezegd, dat de Dandie Dinmont op de Teckel lijkt. Dat klop ook, want de Dandie Dinmont is een van de voorvaderen van de ruwharige Teckel. Rond de 19de eeuw, was de Dandie Dinmont Terriër een van de populairste hondenrassen van Engeland.

Het ras

De Dandie Dinmont Terriër is weliswaar een terriër, maar hij lijkt nauwelijks op de andere terriërs. Het meest lijkt hij op de Bedlington Terriër. De aard van de Dandie Dinmont is rustig, kwiek en zelfverzekerd. De ogen van de Dandie Dinmont zijn levendig en ondeugend, hij kan je zeer doordringend aankijken. Deze hond is gemakkelijk in de omgang door zijn rustige karakter. De Dandie Dinmont is erg sociaal met andere honden en dieren, het is geen ruziezoeker en ook met kinderen kan hij het goed vinden. Dit alles geldt natuurlijk als de hond goed gesocialiseerd en getraind wordt.

De Dandie Dinmont is een uitstekende waakhond, zijn zware blaf zal menig indringer op afstand houden. De vacht van de Dandie moet regelmatig geborsteld worden en twee keer per jaar moet de vacht gestript worden. Strippen betekent plukken, maar dan wel met de hand. Teven moeten vaker worden gestript, namelijk na de loopsheid. De Dandie komt voor in mosterdkleur (roodbruin tot vaalgeel) en peperkleurig (zwart/grijs tot zilvergrijs). Hij wordt 20-25 centimeter hoog en weegt tussen de 8-11 kilo. Gemiddeld worden Dandie Dinmonts tussen de 12-14 jaar. Hij kan goed op een flat leven, maar heeft wel beweging nodig.