Hondenrassen: Bedlington Terriër
De Bedlington Terriër is afkomstig uit Engeland en oorspronkelijk werd hij ingezet als jachthond tegen ratten en als waakhond. Ook al behoort hij tot de terriërs, toch is het uiterlijk en karakter niet te vergelijken met andere terriërrassen. De vacht maakt deze hond zeer kenmerkend. Omdat hij nauwelijks verhaart, is hij geschikt voor mensen met allergieën. Deze hond houdt van veel beweging en hij past goed in een gezin. Hij kan goed samen met kinderen en ook met andere honden.
Geschiedenis
De Bedlington Terriër behoort tot de grote- en middenslagterriërs en hij is afkomstig uit Engeland. Deze hond is gefokt door het Lurcher-type met de oude, ruigharige en kortbenige terriërs te kruisen. Het resultaat hiervan was de Torhbury Terriër, die verder werd ontwikkeld tot zowel de Dandie Dinmont als de Bedlington Terriër. Oorspronkelijk werd deze hond ingezet als jachthond op schadelijke dieren zoals ratten, maar ook voor de drijfjacht en bij hondenrennen. Rond de eeuwwisseling van de vorige eeuw werd de Bedlington Terriër gekruist met de Whippet, waardoor zowel het uiterlijk als temperament veranderde.
Uiterlijk
Deze hond beschikt over een gespierd lichaam, dat snel kan bewegen en rechthoekig is van vorm. De schouderhoogte is ongeveer 41 centimeter waarbij de teefjes meestal iets kleiner zijn dan een reu. Het gewicht is gemiddeld tussen de 8 en 10,5 kilo. De ogen zijn klein en fonkelend en ze liggen diep in het hoofd. De oogkleur kan variëren van donker tot amberkleurig of hazelnootkleurig. Zijn kop is smal, diep en bedekt met een zijdezacht kapje op de kruin. De kleur van de neusspiegel is afhankelijk van de vachtkleur. Zijn oren zijn middelgroot en laag aangezet. Deze is bedekt met kort, fijn haar met een franje aan de punt. De vacht is zeer kenmerkend. Het is dik van structuur met een duidelijke neiging tot krullen, met name op de kop. De vachtkleur kan variëren van blauw, blauw en bruin, lever of zandkleurig. De staart is dik, gracieus gebogen en wordt niet over de rug gedragen.
Karakter
De Bedlington Terriër is een actieve en speelse hond. Hij is moedig, gehoorzaam en erg lief voor kinderen. Hij is blij als kinderen met hem willen spelen. Hij past daarom prima in een gezin met kinderen en hij kan ook goed met andere honden overweg. Als hij echter wordt uitgedaagd, kan het een enorme vechter zijn. Pas daarom op als je in de buurt komt van een dominante hond. De Bedlington Terriër kan goed met katten opschieten, als hij er maar jongs af aan mee is opgegroeid. Door zijn enorme energie, moet hij flink kunnen bewegen. Hij is dan ook niet geschikt om te houden op een flatje omdat hij flink wat ruimte nodig heeft. Hij moet de hele dag door veel kunnen bewegen.
Verzorging
De vacht bestaat uit dekharen en wolharen die spiraalvormig zijn gedraaid. Deze vacht moet dagelijks verzorgd worden en daarnaast moet de hond regelmatig getrimd worden. Voor het uitborstelen van de vacht kan er gebruik worden gemaakt van een pinnenborstel. Voor de modellering zijn er standaardregels. Er zijn ook mensen die de hond zelf scheren, knippen, borstelen, kammen, wassen en drogen. Het is wel verstandig om te weten wat je doet omdat de vacht al gauw te kort wordt geschoren. Dit kan de huid van de hond irriteren en verbranden in de zon. Een groot voordeel van deze hond is dat hij nauwelijks verhaart.
Gezondheid
De gemiddelde levensduur van de Bedlington Terriër is ongeveer 13 jaar. Voor een rashond van deze grootte is dit relatief oud. Er is een geval bekend van dit ras dat een leeftijd van 18,4 heeft bereikt, hoewel dit wel een uitzondering is. Het is een vrij gezond ras. De meest voorkomende gezondheidsproblemen zijn hartruis, oogproblemen zoals staar en een leverziekte door koper toxicose (koperstapelingsziekte). Honden die sterven aan deze leverziekte, overlijden meestal op jongere leeftijd.
Overige informatie
Omdat deze hond niet tot nauwelijks verhaart, is dit een geschikte hond voor mensen die last hebben van allergieën of niet houden van hondenharen overal in huis. De aanschaf van een teefje is ongeveer 1.200 euro. Een reu is meestal wat goedkoper. Het is verstandig een hond aan te schaffen via een erkende fokker waaruit blijkt dat de ouders vrij zijn van erfelijke ziekten. Echte topfokkers mogen alleen met honden fokken die vrij zijn van de koperstapelingsziekte. Mocht je interesse hebben in deze bijzondere hond als huisdier, laat je dan eerst goed informeren.