Olieramp BP in de Golf van Mexico 2010

Op 20 april veroorzaakte de oliemaatschappij BP een grote olieramp in de Golf van Mexico. Deze olieramp wordt wel gezien als de grootste olieramp ooit, BP leed hierdoor grote reputatieschade en het zal ze veel geld gaan kosten door verschillende claims. In dit artikel volgt een uiteenzetting van de gebeurtenissen en gevolgen.

Golf van Mexico

De olieramp vond plaats in het Macondo veld, dit veld ligt in de Golf van Mexico voor de zuidkust van de Verenigde Staten. De ramp werd veroorzaakt door een explosie op 20 april 2010 op het halfafzinkbare olieplatform Deepwater Horizon. Dit olieplatform is eigendom van het bedrijf Transocean maar is door dit bedrijf geleaset aan BP. De explosie op het olieplatform dat door BP werd gebruikt werd veroorzaakt door een zogenaamde blow-out. Van een blow-out is sprake als gas of olie langs en uit het boorgat doorbreekt naar het maaiveld. Bij deze explosie vielen 11 doden en 17 gewonden. Daarnaast brak de boorstang doordat het olieplatform zonk tijdens de bluspogingen.

Een ramp was het gevolg doordat door een niet goed functionerende eruptieafsluiter (ook wel BOP of blow-out preventer genoemd) stroomde er tot 15 juli 2010 olie in de zee. Hierdoor werd de noodtoestand afgeroepen in de staten Louisiana, Florida, Alabama en Mississippi vanwege de olievervuiling aan de zuidkust van de VS. De Amerikaanse president Barack Obama riep deze olieramp zelfs uit tot nationale ramp.

Debiet

De term om de hoeveelheid doorstromend medium (vloeistof of gas) per tijdseenheid aan te geven wordt ook wel debiet genoemd. Dit debiet liep tijdens de ramp alsmaar op, wellicht omdat BP zelf te voorzichtige schattingen gaf van het debiet. In het begin van de ramp werd het debiet geschat op 800.000 liter per dag. Tijdens de ramp liep dit steeds verder op, in de New York Times werd het debiet zelfs geschat op mogelijk 16 miljoen vaten per dag! Door wetenschappers wordt al gesproken van de grootste olieramp en verontreiniging ooit, er is zelfs al meer olie weggestroomd dan tijdens het ongeval met de olietanker Exxon Valdez bij Alaska in 1989.

Hoe heeft BP geprobeerd het lek te stoppen?

Er is op verschillende manieren geprobeerd om het lekken van olie te stoppen door BP en Transocean. Doordat de lekken zich op 1500 meter diepte bevonden werkten methodes die in het verleden succesvol bleken hier niet, zoals het pompen van boorvloeistof in de lekken en het plaatsen van een metalen koepel over de lekken. Het eerste succes werd geboekt op 5 mei 2010 toen het kleinste lek gedicht kon worden door middel van het plaatsen van een betonnen sarcofaag over het kleinste lek, helaas werkte dit niet bij de overige 2 lekken. Een tweede succes werd geboekt op 17 mei 2010 toen het lukte om een leiding in het lek te plaatsen, deze leiding kon een deel van de lekkende olie opvangen.

Ruim 5 weken na het begin van de ramp werden nieuwe methodes geprobeerd om de lekken te dichten, de zogenaamde top kill-methode. Deze methode houdt in dat robots een mix van verschillende stoffen onder grote druk in de pijpleiding spuiten, daarna wordt het gat met cement blijvend gedicht. Helaas werkte deze methode niet, waarschijnlijk begon het gat weer te lekken door de grote druk die er op het cement ontstond.

Een nieuwe poging werd ondernomen in juni. Deze keer werd er een stuk van de lekkende oliepijp verwijderd door deze af te zagen met behulp van onbemande vaartuigen (ROV’s). Hierdoor lekte er tijdelijk nog meer olie uit het lek. Om dit op te vangen werd een nieuwe trechter over het lek geplaatst. Op 16 juni werd zelfs een tweede trechter over het lek geplaatst. Via deze trechter werd olie opgevangen en gemengd met geperste lucht, vervolgens kon dit mengsel worden verbrand op een platform op zee. Op 23 juni volgde een tegenslag doordat een van de onbemande vaartuigen een van de trechters raakte. Door deze botsing moest deze trechter worden verwijderd om te worden gerepareerd, gelukkig kon de trechter 10 uur later al weer worden teruggeplaatst. Volgens BP zelf was de oliestroom op 15 juli in ieder geval tijdelijk gestopt na het plaatsen van een nieuwe kap. Begin augustus is er weer een poging gedaan door cement in het lek te storten. Tot op heden gaat dit goed, wel is er de angst dat door de grote druk op 1500 meter diepte er lekken kunnen ontstaan op andere zwakke plekken in de bodem.

Directe en indirecte gevolgen olieramp BP

Er zijn verschillende directe en indirecte gevolgen van de olieramp. Hieronder kunnen de gevolgen voor het milieu gerekend worden maar ook de gevolgen die dit heeft voor BP als bedrijf.

• Er zijn honderden claims binnengekomen, dit zal grote gevolgen hebben voor BP
• De reputatie van BP is zeer ernstig geschaad.
• BP heeft een noodfonds opgestart van 20 miljard dollar. Als gevolg hiervan zullen zij geen dividend aan aandeelhouders uitkeren en misschien zelfs bezittingen moeten verkopen.
• Het milieu heeft ernstige schade opgelopen, in olie besmeurde vogels en schildpadden zijn al gevonden.
• De visserij in de getroffen gebieden is stilgelegd.
• In de toekomst kan wellicht nog schade worden verwacht in de ecosystemen door de chemicaliën die zijn gebruikt bij de pogingen om de lekken te dichten.
• In verband met brandgevaar is de olieproductie op tenminste twee olieplatformen stilgelegd.
• De CEO van BP is afgetreden.
• Voor de toekomst zijn nieuwe olieboringen opgeschort, dit wellicht gevolgen gaan hebben voor de olieprijs wereldwijd.

Kosten olieramp BP

De kosten voor BP van deze olieramp stijgen nog steeds, inmiddels zijn deze kosten al opgelopen tot miljarden dollars. Onder deze kosten vallen onder andere de kosten van het dichten van het lek, de kosten van het opvangen en opruimen van olie en compensatie voor getroffenen. Ook lijdt BP grote reputatieschade door deze olieramp.