Meest voorkomende wormsoorten bij het paard

Vroeger werden de paarden standaard 3 á 4 keer per jaar ontwormd, tegenwoordig laat een groot deel van de paardeneigenaren eerst een mestonderzoek doen. Op die manier hoef je niet uit voorzorg te ontwormen maar kun je gericht behandelen indien dit nodig is. Nu zijn er heel veel verschillende soorten wormen, die elk op hun eigen manier behandeld moeten worden. In dit artikel kunt u meer lezen over de meest voorkomende soorten wormen. Een wormbesmetting bij het paard kan een zeer ernstige aandoening zijn, die in ernstige gevallen zelfs de dood tot gevolg kan hebben. Daarom is het goed om te weten welke wormsoorten er nu eigenlijk zijn en hoe deze herkend kunnen worden.

Draadworm ( Strongyloides Westeri )

Deze kleine worm leeft in de dunne darm en komt voornamelijk voor bij veulens die tussen de 1 en 4 maanden oud zijn. Deze worm veroorzaakt vaak diarree en besmetting komt door de moedermelk waar de larven zich in bevinden. Veulens zijn goed te genezen en houden er geen blijvende schade aan over.

Spoelwormen ( Parascaris equorum )

Deze worm is ongeveer 50 centimeter lang, komt vooral voor bij veulens van een maand of drie oud en ze nestelen zich in de dunne darm. De eitjes worden gegeten met het gras en doordat ze een dik en beschermend omhulsel hebben kunnen ze jaren overleven. Een besmetting met deze worm gaat als volgt:

• Het paard eet de eitjes op, samen met het gras.
• De eitjes komen in de darmen en vervolgens ontstaan er larven.
• Deze larven kruipen vanuit de darmen door de lever en vervolgens omhoog naar de longen.
• Hierna worden de larven opgehoest en weer ingeslikt en komen dus weer opnieuw in de darmen terecht.
• Hier raken de larven volgroeid en gaan zelf eitjes produceren.

Wanneer het veulen uitgegroeid is tot een volwassenen paard, kan het immuun worden voor deze soort worm. Deze worm kan ademhalingsproblemen en in ernstige gevallen een darmbeschadiging veroorzaken.

Grote Strongyliden ( strongylus vulgaris )

De grote strongyliden worden met het gras opgenomen en ze veroorzaken als larve de grootste schade. Deze larve komt in het maag-darmkanaal en kruipt door de wand van de darm naar de wand van de bloedvaten. Vervolgens kruipt het via de wand van de bloedvaten naar de bovenkant van de buik, richting de aorta. De larve blijft hier ongeveer 2 tot 4 maanden zitten en groeit uit tot een worm. In dit stadium raakt de slagader ontstoken en verdikt en dit wordt een wormaneurisma genoemd. Na een tijdje drijft de larve met de bloedstroom mee, komt vast te zitten in een bloedvat in de darmwand en kruipt vervolgens de darm in. De larve is dan een volwassen worm geworden en voedt zich met darmcellen. Na ongeveer 7 maanden van het opnemen van de larve met het gras, legt de volwassen worm eieren, die vervolgens weer via de mest verdwijnen.

Lintwormen

Er zijn een aantal verschillende soorten lintwormen maar bij paarden komt er maar 1 soort voor. Dit is de Anoplocephala Perfoliata. De lintworm bevindt zich in het gedeelte waar de dunne darm overgaat in de dikke darm. De lintworm bevindt zich zowel in het gedeelte van de dunne darm als in het gedeelte van de dikke darm. In de meeste gevallen wordt een besmetting met een lintworm niet opgemerkt omdat het, op zeer ernstige besmettingen na, eigenlijk geen klachten veroorzaakt.

De lintworm bestaat uit een aantal delen en in het achterste gedeelte bevinden zich de eieren. Dit achterste gedeelte gaat los en komt met de mest op de grond. Hierdoor komen de eieren vrij en deze worden dan weer opgegeten door mijten. De eitjes komen in de mijt uit en groeien uit tot larven. Wanneer een paard samen met het gras zo’n mijt opeet komt deze in de darmen terecht en daar komen de larven uit de mijt en gaan in het darmkanaal zitten.

Kleine strongyliden ( Cyathostominae )

De besmettelijke larven worden samen met het gras door het paard opgegeten en wanneer ze in de dikke darm komen verliezen ze hun omhulsel en gaan in de darmwand zitten. De larven kunnen hier lang, in een soort winterslaap, blijven zitten. De besmetting gebeurt meestal in de herfst omdat er dan grote aantallen besmette larven op het weiland zitten.

In het tweede gedeelte van de winter komen de larven uit hun winterslaap en komen dus vrij in de dikke darm. Hier veroorzaken ze een ernstige ontsteking en het paard zal diarree krijgen en vaak komen er dode larven met de mest mee naar buiten.

Aarsmaden ( Oxyuris )

De aarsworm is een veel voorkomende worm en leeft in de endeldarm. De vrouwelijke aarswormen kruipen door de anus naar buiten en leggen vervolgens hun eieren rond de anus. Wanneer de vrouwtjes hun eieren gelegd hebben kruipen ze weer terug naar binnen en dit veroorzaakt jeuk bij het paard.

De larven die uit de eitjes komen vallen op de grond en worden vervolgens weer met het gras door het paard opgenomen. De aarsmaden richten niet veel schade aan.

Longwormen ( Dictyocaulus arnfieldi )

De longwormen die bij paarden voorkomen, komen bij ezels vandaan. Een ezel heeft, in tegenstelling tot een paard, weinig last van deze wormen. Meestal raakt een paard met deze worm besmet als het samen met een ezel op de wei loopt. Een longworm wordt bij het paard meestal niet volwassen waardoor er via een mestonderzoek meestal geen longworm larven gevonden worden. Wel kan de dierenarts door een longspoeling te doen vaststellen of het paard longwormen heeft.