De Ko Shamo krielkip

In de loop der tijd zijn er door de mens vele kippenrassen gefokt. Rond 1600 is in Japan de Shamo en de kleinere variant daarvan, de Ko Shamo ontstaan. De Ko Shamo is van oorsprong een rasechte vechthoender waar er wereldwijd meer dan dertig soorten van zijn. ''Ko Shamo'' betekent in het Japans ''Kleine-Vechter''. Gelukkig wordt deze vechttraditie vandaag de dag nog weinig toegepast. Ondanks zijn bloederige reputatie is de ''Ko'', zoals het dier door de liefhebbers ook wel genoemd wordt, voor de mens de meest handzame hoender die er bestaat!

Geschiedenis

De stamvader van de Ko-Shamo is de ''Tosa'' of ''Indo''. Dit was een klein zwart vechthoentje uit Indië (Indo is Japans voor Indië). Tussen 1603 en 1867 is deze kleine zwarte vechthoen meegebracht van Indië naar Japan door zeelieden.
De voorvader van de Ko-Shamo komt dus uit Indonesië. Hij is echter gefokt tot hoe hij er nu uit ziet in Japan.

Voorkomen

Wat meteen opvalt aan vooral de haantjes van de Ko Shamo's is hun kaarsrechte, bijna verticale houding. Gecombineerd met hun harde bespiering, krappe bevedering en hoog gedragen borstkas en schouderpartij maken ze een zeer stoere, robuuste en haast prehistorische indruk. Een ander opvallend kenmerk is de forse, veerloze, verticale en felrode streep op het borstbeen. Dit komt vrijwel bij geen enkel kippenras voor en is een gevolg van hun extreem krappe bevedering. Verder hebben vele exemplaren een zogenaamde open vleugel. Enkele plekjes op beide vleugels zijn haarloos. In Japan is deze open vleugel een officieel raskenmerk.

Karakter

Zet een haantje neer bij een hen en hij zal vaak onmiddellijk met klapperende vleugels een rondedansje maken om zijn vrouwtje heen om indruk te maken. Haantjes onderling kunnen elkaar nog wel eens het leven zuur maken en vanwege rivaliteit een gevecht aan gaan op leven en dood. Mits ze veel ruimte hebben (bijvoorbeeld als ze los in de tuin lopen), is het dus als eigenaar van Ko Shamo's zaak de haantjes te scheiden. De Ko zal (zoals alle vechthoenders), zeker geen andere kippenrassen op zijn territorium dulden, en is dus een ras dat gehouden dient te worden met slechts leden van dezelfde soort.

Ondanks het pittige karakter van met name de haantjes zijn de Ko Shamo's, vooral als ze met de hand zijn grootgebracht, uitermate tamme dieren. Ze laten zich zonder problemen oppakken of zelfs liefkozen en genieten hier vaak zichtbaar van.
Een enkele keer zullen ze je in de hand pikken maar veelal zachtjes en nooit met kwade bedoelingen.

Huisvesting

De Ko Shamo is een kippenras dat zich uitstekend op zijn gemak voelt in kleine ruimtes. In Japan worden ze vanwege weinig ruimte vaak op de vreemdste plaatsen gehouden en gekweekt, zoals bijvoorbeeld op balkons van flatgebouwen. Een plaatsje van een halve bij een halve meter met wat zand en een degelijk hok op pootjes is voor een koppeltje al ruim voldoende. Realiseer je wel dat veel bewegingsruimte voor een goede spiergroei en een mooie lijn van je Ko zeker bevorderlijk is.

Je kunt ze ook gewoon door de tuin laten lopen. Dit vormt vanwege het feit dat ze bang zijn voor hond noch kat, niet kunnen vliegen en altijd weer terug komen naar hun hok, geen enkel probleem. Mits de Ko een degelijk vocht en tochtvrij hok heeft met voldoende stro zal hij, ondanks zijn krappe bevedering, de winterse vorst goed kunnen doorstaan.

Kleurslagen

De Ko Shamo's zijn gefokt in vele erkende kleurslagen zoals wit, zwart, tarwe, zilvertarwe, koekoek (zwart en wit) en blauw tarwe. Dus als men er shows mee wil gaan lopen dienen de dieren na een juiste bouw in ieder geval kleur zuiver te zijn.

Samenvatting

• De Ko Shamo kriel is een kippetje dat zowel qua karakter als verschijning uniek is.
• Aanhankelijk en stoer tegelijk vraagt hij weinig ruimte en is altijd in de weer met scharrelen of paraderen.
• Het is niet bij uitstek een legras. Toch legt het hennetje gemiddeld zo'n 70 eitjes per jaar.
• Mits men wat weet van zijn achtergrond is de Ko Shamo kriel dus zeker aan te raden voor de beginnende of gevorderde kippenliefhebber.