Organische meststoffen voor groenten en fruit

In de natuur bestaat geen afval. Alles wordt in natuurlijke processen hergebruikt. Wie biologisch tuiniert werkt ook volgens dit principe en gebruikt snijafval en keukenafval als organische meststof. Maar niet alle planten en grondsoorten hebben dezelfde behoeften. Wie daar een beetje rekening mee houdt, kan zich verheugen op gezonde planten en een overvloedige oogst.

Bemesting in de biologische tuin

Als de grond in herfst en lente goed was voorbereid, zou er geen extra bemesting nodig zijn. De vruchtbaarheid van grond hangt mede af van de bodemstructuur en de ph-waarde (zuurgraad), alsook van de aanwezigheid van water, gesteente en zuurstof daarin. Ontbreken de juiste voedingsstoffen, dan neemt men meer en meer zijn toevlucht tot biologische meststoffen die de noodzakelijke organismen aan de grond toevoegen. Bacteriën en schimmels zetten om tot compost, mulch of groenbemester. Geleidelijk geraken de stoffen verder in de bodem, worden er door water opgelost en verder getransporteerd. Hier stimuleren ze het bodemleven, ze verbeteren de structuur en het vermogen om vocht vast te houden.

Waaraan je goede aarde kan herkennen

Men herkent goede aarde onder meer aan:

• de aardse geur;
• de aanwezigheid van veel wormen;
• en het feit dat planten diep geworteld zijn.

Waaraan herken je tekort of overschot aan voedingsstoffen?

Als tuinaarde een gebrek heeft aan stikstof, fosfor of kalium, dan blijkt dat onder meer uit:

• een geringe wortelgroei;
• een slechte vruchtzetting;
• groeistoornissen;
• bladverkleuring.

Om te achterhalen waar het de biologische tuin concreet aan ontbreekt, adviseren deskundigen een bodemanalyse. Dat is van belang omdat een disbalans schadelijk voor groente en fruit kan zijn. En dat geldt niet alleen bij tekorten.

Meer is niet altijd beter

Ook de slogan "meer is beter" is niet altijd een oplossing en heeft vaak ongewenste effecten:

• te veel kalk bijvoorbeeld remt de opname van voedingsstoffen;
• en een overmaat aan stikstof leidt tot etiolement (de anders groene bladeren blijven bleek of geel, de stengels schieten in de lengte en zijn dun en zwak), het maakt de plant vatbaarder voor ziekten en leidt tot een verhoogde nitraat-opslag.

Gelukkig is er voor alles een oplossing, dus ook voor overbemeste bodems. In zo’n geval kan bijvoorbeeld de teelt van zonnebloemen helpen.

Groenbemesting maakt vermoeide bodems weer fit

Groenbemesting is een bijzondere vorm van organische bemesting waarbij bepaalde planten op een stuk grond worden geteeld om die vervolgens weer onder te werken. Groenbemesting werkt als een therapeutische behandeling voor de biologische tuin. Hoewel het geen alledaagse vorm van bemesting is, “repareert” die de aarde in korte tijd:

• zo zaait men bijvoorbeeld klaver om stikstof te binden. En dat wordt bij het onderwerken later, doorgegeven aan de grond;
• wordt het gebruikt als mulch, dan draagt ook dat bij aan herstel van de bodem en aan onkruidbestrijding.

Op deze wijze toegepaste bemesting, kan ook te zanderige of te zware gronden weer in balans brengen. Er moet alleen op worden gelet dat de gebruikte planten niet uit dezelfde familie stammen als de groenten, die men er naderhand wil planten. Dergelijke “groenbemesters” bieden zich in nazomer en herfst aan en zijn bijvoorbeeld ideaal voor het planten van kool.