Het friese paard & Dressuurtraining

Het friese paard, ook wel de zwarte parel genoemd onder de diverse rassen, is voor veel verschillende doeleinden geschikt. Hij is imponerend voor de kar, elegant onder het zadel en er zijn er zelfs die zich aan de springtakken en endurancetakken van de paardensport wagen met een fries. Met name met de bouw van een fries moet rekening worden gehouden tijdens de training. In het volgende artikel wordt specifiek ingegaan op de dressuurtraining van een fries paard.

Algemeen

Een fries paard is op veel vlakken heel anders dan een kwpn'er, hannoveraan of oldenburger bijvoorbeeld. De meeste friezen zijn een stuk zwaarder gebouwd. Vanuit de rasvereniging het KFPS (Nederlandse) wordt echter wel gestreefd naar een sierlijker paard. Op dit moment zie je bij de nieuwere generaties inderdaad deze verandering, maar over het algemeen zijn ze nog steeds massiever dan andere sportpaardenrassen. Dit hoeft alleen geen enkel probleem op te leveren voor het gebruik als dressuurpaard, de training kost alleen meer tijd en moet zorgvuldig worden opgebouwd.

Training

Over het algemeen is bekend dat de meeste friezen de neiging hebben om te diep te gaan lopen. Er zijn er ook die juist meer moeite hebben met nageven en zich eerder te sterk op stellen. Ook willen ze vaak wat kort in de hals worden en niet makkelijk op lengte blijven. Dit alles heeft min of meer te maken met de hoofd-nek-hals aanzet van het paard. Sommige friezen hebben een hele zware aanzet en dit kan problemen geven met het nageven. Andere hebben juist weer een hele lichte aanzet en deze zijn dan ook eerder geneigd om te diep te gaan lopen.

In de training moet natuurlijk rekening gehouden met de aandachtspunten van een fries paard. Het punt wat overduidelijk op nummer 1 hoort te staan is: Ontspanning. Iedereen die weleens op een fries heeft gereden, weet dat dit wel een van de moeilijkste dingen is om te bewerkstelligen bij dit type paard. Ze zijn vaak erg loperig en hectisch onder het zadel. Om dit probleem te verhelpen moet men eerst aan de ontspanning werken. Straks zullen enkele oefeningen geschikt hiervoor worden opgenoemd.

Ook is het zo dat de meeste friezen in plaats van een dragende achterhand een juist meer stuwende achterhand hebben. Voor de dressuur is het juist erg belangrijk om een meer dragende achterhand te verkrijgen. In de training moet dus veel aandacht worden geschonken aan een correct achterbeengebruik. Iets wat hier ook mee te maken heeft is het wegdrukken van de rug. Het belangrijkste dat de fries leert zijn rug op de juiste manier te gebruiken en niet met een weggedrukte rug onder het zadel loopt.

Tegenwoordig zijn er uitzonderingen op de regel, dankzij het fokbeleid van het KFPS, maar over het algemeen kan wel gezegd worden dat de galop de zwakste basisgang is van het friese paard. Vaak gaat de galop erg snel, loperig en sommige hebben zelfs de neiging tot een viertakt galop. Er moet dan ook veel aandacht aan deze gang worden besteed in de training. Niks overhaasten, maar juist vanuit de ontspanning steeds proberen de galop te verbeteren. Vooral de correct gereden overgang van stap naar galop of van draf naar galop helpt om de galop te verbeteren. In het begin zeker niet te lange stukken galopperen, dit is voornamelijk om de conditie te verbeteren en dat is niet wat je in eerste instantie wilt. Zodra je merkt dat de korte stukken goed gaan en dat het paard het gemakkelijk en plezierig volhoud, dan kan men het gaan uitbreiden naar langere stukken.

Trainings tips

Om bovengenoemde punten te kunnen realiseren zijn er een aantal oefeningen, die hierbij kunnen helpen. Ze zullen hieronder per categorie kort worden besproken.

Ontspanning

• Een basis oefening zijn overgangen maken stap naar halthouden en weer naar stap. Hierdoor krijg je je paard beter aan het been en leer hem netjes wachten op commando's. Om het paard te laten halthouden zeker niet gaan trekken aan de teugels. Als je de stap overgangen onder de knie hebt, dan kun je verder gaan met draf-halt-draf overgangen.
• Iets wat ook goed kan helpen, mits correct uitgevoerd, zijn de schijnovergang naar halt. Hierdoor komt het paard beter aan het been en gaat het zich uiteindelijk ook ontspannen.
• Veel voltes rijden wil ook helpen hier wordt het paard soepeler van en ook beter aan het been. Dus telkens afwisselen tussen de verschillende voltes, dan een linker volte, dan een rechter etc. Hier wordt je paard snel van en in de voltes kan het zich beter ontspannen. Wel even op letten dat het paard niet over de buitenschouder of naar binnen valt.

Beter ruggebruik en een meer dragende achterhand

• Een fijne begin oefening is het rijden van lange zijdes en halve voltes. Hiermee wordt bedoeld dat je niet de hoeken in rijdt, maar aan het einde van een lange zijde juist een halve grote volte rijd.
• Een andere goede oefening is het vragen van iets meer stelling en buiging wanneer je een rechte lijn rijdt. Het beste is om deze oefening in draf uit te voeren, hoewel het ook in stap en galop kan.
• Veel schakelen in een bepaalde basisgang is ook een zeer goede oefening. Wel erop letten dat je goed mee bent met het paard en ben het terugrijden niet gaat staan in de beugels, maar rijdend terugrijd.

Dit zijn natuurlijk slechts enkele voorbeelden, maar het zijn goede oefeningen om een beginnetje mee te maken. Wel moet erbij gezegd worden dat het hebben van een goede instructeur absoluut geen luxe is. Hij kan beter zien en beoordelen wat de ruiter verkeerd doet en wat het paard exact nodig heeft, want dit is voor ieder paard verschillend.