Paling (zeedier)

De paling (Anguilla anguilla) is een zeedier dat leeft in rivieren, meren en vijvers in Europa. Ze komen echter allemaal uit de Sargosso Zee in Zuid-Amerika. Over de reis vanuit de Sargosso Zee naar Europa doen ze drie jaar. Ze overbruggen een afstand van 4800 – 6000 kilometer. In Europa ondergaan ze drie verschillende stadia waarin ze veranderen. Na de voornalaatste metamorfose zwemmen ze terug naar hun geboorteplaats, de Sargosso Zee.

Leefwijze

Als de palingen bij de Europese kusten ariveren zijn ze pas 5 centimeter lang. Ze lijken op dat moment nog niet op palingen; het zijn slechts platte, doorzichtige slangetjes. In dit eerste stadium van hun leven worden ze ‘glasaaltjes’ genoemd. De glasaaltjes verzamelen zich aan de kust in groepen om op die manier hun weg door het water te banen en te veranderen. Dit is niet altijd even gemakkelijk, want ze gaan soms via havens, sluizen, sloten, beken en soms zelfs stroomopwaarts om hun bestemming te bereiken. Nadat de palingen volwassen zijn, keren ze terug naar de Sargosso Zee.

Na verloop van tijd belanden de glasaaltjes in het tweede stamium; hun tweede metamorfose is begonnen. Ze veranderen van plat naar rond, ze krijgen een kop en vinnen en hun rug wordt donkerbruin. Ook wordt hun zijkant en buik goudgeel van kleur. Deze metamorfose, die ongeveer 1,5 jaar duurt, verandert de glasaal in een paling.

Nadat de palingen geslachtsrijp zijn, ondergaan ze hun volgende metamorfose. Ze veranderen weer van kleur en vorm: de rug wordt zwart en de buik wordt zilverachtig-wit. Hun kop wordt groter en spitser en hun borstvinnen worden langwerpig. Na deze metamorfose stoppen de palingen, die nu schieraal heten, met eten. Vanaf nu zijn ze klaar om de terugreis te wagen naar hun geboorteplaats, de Sargosso Zee. Deze tocht gaat via de Noordzee en de Atlantische oceaan naar de Sargosso Zee. Intussen zijn de darmen van de schieraal verdwenen en hebben die plaatsgemaakt voor miljoenen eitjes die in de buik zitten.

Bij aankomst in de Sargosso Zee veranderen de schieralen weer: het worden grote, lange, dikke monsters met dikke koppen. Nadat ze in de zee hun eitjes hebben gelegd gaan ze dood. Het heeft lang geduurd voordat men achter de levenswijze van de paling is gekomen. Vooral over het laatste gedeelte van hun leven zijn geleerden het nog niet eens, en het is niet zeker of de palingen na het leggen van de eitjes daadwerkelij dood gaan.

Voedsel

Palinkjes zijn zeediertjes die voornamelijk dode en levende diertjes eten. Dit verschilt van jonge eendjes tot vissen, maar ook watervlooien, pissebedden, krabben, slakken, mosselen, insectenlarven en wormen. Dit eten is niet alleen in het water, maar ook op het land te vinden. Zo kunnen ze uit het water komen voor een gesloten sluis, om daarna via een weiland naar de andere kant van de sluis te gaan. Vervolgens gaan ze weer het water in en vervolgen ze hun reis.

Lichaam

Tijdens de verschillende metamorfoses veranderen de palingen drastisch. Vrouwtjes palingen kunnen wel twee keer zo oud worden als de mannetjes. Ook worden de vrouwtjes veel groter: maximaal 1,5 meter. Mannetjes daarentegen worden maximaal 0,5 meter lang.

Palingvangst

De visserij in Europa profiteert enorm van de palingtrek. De palingen liggen namelijk letterlijk voor het oprapen aan de Europese kusten. Toch neemt de vangst al enkele jaren af en in 2003 is zelfs een dieptepunt bereikt, maar ook de daaropvolgende jaren was de paingvngst betreurenswaardig. Een verbod op de vangst van paling zat er in 2005 aan te komen. Dit zou dan wel voor korte termijn zijn. De Nederlandse palingvisserij kan daarnaast nauwelijks concurreren met het Oostblok, waar de paling goedkoper is.