De paardenbloem als groente

De paardenbloem herkent vrijwel iedereen. Slechts weinigen weten dat de bladeren tot geneesmiddel dienen of zelfs als voedsel kan worden bereid. De plant werd tot enkele decennia terug veel gegeten. Er wordt ook thee van gemaakt. In ons moderne tijdperk zijn we helemaal gewend aan het boodschappen doen. Toch is het nog steeds mogelijk om veel nuttige lekkernijen zelf te plukken in de natuur. Let op! Dit artikel is geschreven vanuit de persoonlijke visie van de auteur en bevat mogelijk informatie die niet wetenschappelijk onderbouwd is en/of aansluit bij de algemene zienswijze.

De paardenbloem is een felgele bloem die omhoog rijst uit een krans van gekartelde langwerpige bladeren. Na het bloeien verandert de bloem in een pluizebol van tientallen zaadjes. Kinderen houden ervan ze weg te blazen. In het Duits heet de plant Löwenzahn wat vertaald leeuwentand betekent. Leeuwentand is een oude Nederlandse benaming van de paardenbloem. In het Frans heet de plant dent de lion, wat ook leeuwentand betekent. De Engelse naam dandelion is een verbastering van het Franse dent de lion.

Inhoudsopgave:

• Werkzame stoffen
• Pluk de malse blaadjes
• Een groente
• Medicinale werking van paardenbloembladeren
• Aanvulling
• Thee maken
• Paardenbloemkuur

Werkzame stoffen

De belangrijkste werkzame stoffen in paardenbloembladeren zijn:

• looistof,
• saponine,
• taraxacine,
• choline en
• vitamine C.

Pluk de malse blaadjes

Er zitten veel sporenelementen, mineralen en bitterstoffen in het blad. De smaak is enigszins bitter. Je kunt de bittere smaak eraf krijgen door de bladeren een uur in het water te weken. Je kunt ervoor kiezen de bitterheid te gebruiken als kruid om het eten op smaak te brengen. Als bitter kruid is het te gebruiken door bijvoorbeeld 5 jonge blaadjes te mengen met gebakken rijst. Het voordeel aan jonge blaadjes is dat ze mals zijn en schoner. Kleine diertjes zoals insecten hebben dan nog geen kans gehad ervan te eten. De blaadjes maak je goed schoon onder de kraan. Bij het plukken controleer je of het blaadje helemaal gaaf is.

Een groente

Het kan geen kwaad om de sla af en toe aan te vullen met jonge paardenbloemblaadjes. Paardenbloem is ook bekend onder de naam molsla; vroeger lag op iedere Europese groentemarkt de molsla of paardenbloemblad uitgestald. Behalve rauw eten kun je het blad ook koken of roerbakken.

Medicinale werking van paardenbloembladeren

Thee van gedroogde paardenbloembladeren helpt de lever en de nieren om afvalstoffen in het lichaam sneller te verteren. Het paardenbloemblad helpt bij vrijwel alle leveraandoeningen zoals hepatitis B of de ziekte van Pfeiffer. Het blad helpt ook tegen galstenen; het voorkomt de aanmaak van nieuwe galstenen. Paardenbloemblad werkt bloedzuiverend. Ook is het blad een heel licht laxeermiddel. Omdat de nieren en de lever sneller afvalstoffen uit het lichaam voeren na gebruik van de paardenbloem, is het een algeheel versterkend kruid. Mellie Uyldert, een bekende kruidengeneeskundige uit de vorige eeuw, schrijft in één van haar boeken dat door het dagelijks eten van één paardenbloemblad, één weegbreeblad en één duizendblad een dokterbezoek niet snel zal voorkomen. Paardenbloembladeren worden in de reguliere geneeskunde gebruikt om er pillen van te maken tegen leveraandoeningen.

Aanvulling

Het is niet de bedoeling om thee van de paardenbloembladeren in plaats van een medicijn te gebruiken. Het kan wel een goede aanvulling zijn. Het is een oud kruid uit de volksgeneeskunde. Vroeger wisten velen van het nut van paardenbloembladeren. Het werd door de bevolking zelf aan elkaar verteld. De verkoper van paardenbloemblad zal ongetwijfeld al het goeds over deze medicinale voeding hebben verteld aan zijn klanten.

Thee maken

Thee van het blad van de paardenbloem maak je als volgt. Je moet eerst het blad drogen. Daarna verpulver je het tot een fijngemalen poeder. Hiervoor kun je een keukenblender gebruiken. Je kunt het blad ook fijnhakken. Het poeder kun je in een thee-ei doen, of een speciaal papieren theefilter dat je zelf met losse thee kunt vullen. Zelf heb ik goede ervaring met een zogenaamd coffeeduck te gebruiken voor een Nespresso-apparaat. Een coffeeduck is een hervulbaar cupje waar je behalve koffie ook thee in kunt doen. Om de smaak lekkerder te maken kun je het blad mengen met gedroogde munt. Deze kun je uiteraard ook zelf drogen. Losse muntthee is ook gewoon te koop in de (biologische) winkel. Kruidenthee wordt meestal gedronken in een mix van kruiden.

Paardenbloemkuur

Wie de werking van de lever wilt stimuleren kan de thee puur drinken als een paardenbloemkuur. Denk eraan niet meer dan twee kopjes thee per dag te drinken en dit maximaal twee weken vol te houden. Paardenbloembladeren dagelijks eten in grote hoeveelheden is niet goed voor de maagwand. Je kunt ook vers sap maken van de bladeren maar dat is veel sterker. Daarnaast kun je ook uitproberen of het blad past in een smoothie. Smaken verschillen en door zelf te experimenteren leer je wat voor jou het beste is. Aangezien de paardenbloembladeren niet onbeperkt gegeten kunnen worden moet je dit middel met mate toepassen.

Lees verder

• De brandnetel als groente
• Zelf kruidenthee maken
• De weegbree als medicinale groente
• Bloemen om van te smullen