De kagoe: zeldzame vogel

De kagoe is een rare vogel en bovendien een bedreigde diersoort. Er is weinig over bekend. Hij komt enkel voor in Nieuw-Caledonië en zelfs daar is hij vrij zeldzaam.

Situering van de kagoe

De kagoe is een vogel uit de orde van de Kraanvogelachtigen. Eerder werd hij geklasseerd onder de Reigerachtigen, maar DNA-vergelijkingen hebben er anders over beslist. Je komt hem soms tegen onder zijn Engelse naam: Kagu of de Franse: Cagou. De wetenschappelijke naam luidt: Rhynochetos jubatus. Er zijn geen bestaande soorten meer in zijn familie, wel fossiele soorten.

Voorkomen

Op heel de wereld komt de kagoe enkel voor op Nieuw-Caledonië. Met trots plaatst dit land hem dan ook af en toe op zijn postzegels.

Leefplaats en uitzicht

De kagoe is een grondbewoner die tot 55 cm groot kan worden en bijna een kilogram kan wegen. Hij is dus iets groter, maar wat slanker dan een stevige kip. Zijn veren zijn grijs en hij draagt een kuif, die normaal achteruit hangt, maar in geval van nood kan worden opgericht.

Aangezien hij nauwelijks kan vliegen, maakt hij zijn nest, waarin slechts één ei komt te liggen, op de grond. Hij kan een aantal verschillende geluiden maken, waaronder een kreet die doet denken aan het geluid van een jonge hond.

Voeding

In tegenstelling tot veel andere vogels beschikt hij over stereozicht, wat hem ten goede komt bij het vinden van zijn prooien. Deze bestaan voornamelijk uit insecten, slakken en larven.

Bedreigd

Allerhande oorzaken hebben de kagoe tot een bedreigde soort gemaakt. Het begon al in het begin van de 20ste eeuw, toen hij werd gevangen voor zijn pluimen, die mooi stonden op de hoeden uit die tijd. Tegenwoordig zijn zijn natuurlijke vijanden de honden, katten, ratten en varkens. Er is ook vaak op gejaagd als voedsel of om af te richten en in kooien te stoppen.

Daarnaast is er nog het feit dat een legsel slechts één ei omvat en natuurlijk, zoals bij veel ander dieren, het verdwijnen van zijn territorium door de menselijke activiteit. In het geval van de kagoe is dit te wijten aan ontbossing en de nikkelmijnen in Nieuw Caledonië.