mijn kijk opCO2 in levende bomen en planten opslaan, i.p.v. in de bodem
De gemoederen in Barendrecht waren in 2010 verhit, omdat de bodem van deze gemeente door de Rijksoverheid was aangewezen als opslagplaats van CO2, ook wel koolzuur of kooldioxide genoemd. CO2 is echter een onschuldige gassoort, die door mens en dier in overvloed wordt geproduceerd. Opslag in de bodem van CO2 Lijkt dan ook geen risico. Maar in 2008 deed zich in Duitsland toch een CO2-incident voor. Bovengrondse opslag is dan toch veiliger.
Waarom alle ophef over CO2-opslag
De reden dat de bewoners van Barendrecht bezorgd waren, kwam wellicht vanwege het feit dat het als veroorzaker van het broeikaseffect wordt gezien. Bovendien lijkt het scheikundig symbool
CO2 erg veel op het symbool
CO dat voor koolmonoxide (kolendamp) staat en dat inderdaad een levensgevaarlijk gas is. Maar koolzuur is geen giftig gas.Toch heeft zich in 2008 te Mönchengladbach een vervelend incident met uit een fabriek ontsnapte CO2 voorgedaan, waarbij mensen met ademhalingsklachten in het ziekenhuis werden opgenomen. En wat dat betreft was de zorg van de Barendrechters wel te begrijpen.
Wat is CO2 eigenlijk
CO2, ook wel kooldioxide of koolzuur genoemd, is een gas dat ontstaat bij de verbranding van koolstof. Het element koolstof is een (brand)stof die op grote schaal voorkomt in de natuur. Zowel mens als dier, alsook planten en bomen bestaan voor een belangrijk deel uit koolstof. Op het moment dat koolstof een verbinding aangaat met zuurstof (= verbranding) zal bij een juiste volledige verbranding het gas kooldioxide ontstaan. Kooldioxide (CO2) wil zeggen: een stof waarvan het molecuul bestaat uit 2 atomen van het element zuurstof, en 1 atoom van het element koolstof.
Mens en dier vinden hun energie uit het voedsel dat eveneens voor een groot deel uit koolstof bestaat en die energie komt vrij tijdens de verbranding van die koolstof. Mens en dier zijn dus grote producenten van CO2 dat via de longen bij het uitademen het lichaam verlaat. En dat is fijn want het uitgeademde CO2-gas vormt weer de bemesting van de groeiende planten en bomen. Die breken het CO2, onder invloed van het zonlicht, namelijk weer af in koolstof (voor hun groei) en de vrijkomende zuurstof geven ze af aan de lucht in de atmosfeer. Dank zij dit zich constant herhalende (assimilatie)proces houden flora en fauna elkaar in stand. Aangezien zonder voeding van CO2 geen plant kan groeien, wordt in tuinderskassen doorgaans kunstmatig CO2-gas toegevoerd.
CO2 is absoluut niet giftig
Het CO2-gas kan niet branden want het is immers al een product van een verbranding. Het kan dientengevolge ook niet ontploffen. Je kunt CO2 niet zien en niet ruiken. Je hebt er dus totaal geen hinder van. En het is ook absoluut niet giftig. Integendeel, we vinden het soms nog lekker ook, want de frisse prik in frisdranken als cola en andere koolzuurhoudende frisdranken, is niets anders dan die zelfde CO2, ditmaal door de frisdrankfabrikant toegevoegd.
Het lijkt derhalve volkomen ongegrond om je zorgen te maken over je gezondheid als je een beetje CO2 consumeert. Natuurlijk is het ongezond als je in plaats van gezonde lucht met voldoende zuurstof, lucht inademt met een te hoog gehalte aan CO2 want dan bevat die lucht automatisch minder zuurstof. Dat gebeurt o.a. dus wanneer je in bed slaapt met de dekens over je hoofd getrokken. Maar daarmee is CO2 nog niet giftig.
Als CO2 toch uit een bodemopslag plaats ontsnapt
CO2 is zwaarder dan lucht en het zal dientengevolge naar beneden zakken indien het onverhoopt in grote hoeveelheden tegelijk vrij komt. Als het koolzuur ergens bij je voeten blijft hangen heb je er geen hinder van en zullen hooguit insecten en muizen te weinig zuurstofrijke lucht krijgen. Maar als de bebouwing zich op een lage plek bevindt ligt het anders. Stel je voor dat het gas bijvoorbeeld kelders binnen stroomt waar toevallig mensen zijn, dan verdringt het CO2 inderdaad de normale lucht en zal een mens stikken wegens gebrek aan zuurstof.
De meest natuurlijke vorm van CO2-opslag
Voor de op de Aarde aanwezige Flora, is CO2 een essentieel gas dat nodig is voor de groei van onder andere bossen. Zolang een plant of boom, via het bladgroen CO2 absorbeert, splitst die plant of boom (onder invloed van het zonlicht) dit CO2-molecuul in de atomen C (koolstof) en O (zuurstof). Pas op het moment dat de boom, of het daaruit verkregen hout ooit degenereert, (gaat rotten of in de fik wordt gestoken), zal er weer CO2 ontstaan.
De oplossing voor het CO2 probleem lijkt derhalve simpel: Meer bossen aanleggen waardoor het CO2 zich splitst in koolstof en zuurstof. En vervolgens die bossen en ook het daarmee gewonnen hout zolang mogelijk in tact laten. Dus in plaats van stenen huizen bouwen, wellicht meer houten huizen gaan plaatsen om zodoende een grote buffer van het element C te vormen, dat op die manier de eerste 100 jaar niet tot CO2 kan verworden.
Of te wel: In plaats van ondergrondse opslag, bovengrondse opslag in de vorm van levend hout.