Oorlog in het insectenrijk

Overal komen we ze tegen, kleine onschuldige insecten, echter blijken de meesten helemaal niet zo onschuldig te zijn als je misschien zou denken. Insecten leven bepaald niet vredelievend in het bos, integendeel zelfs. Er vinden ware oorlogen plaats tussen allerlei insectensoorten en veel insectensoorten zijn dan ook zodanig aangepast om de kans op overleving zo groot mogelijk te maken. Het is wonderbaarlijk welke middelen sommige insecten hanteren zoals mieren, wantsen, sluipwespen, kevers, spinnen en sprinkhanen, gezien hun wonderbaarlijke wijze van jagen en zelfverdediging in de strijd om het voortbestaan. En dit zijn nog maar enkele van de vele oorloglustige-gewapende-insecten.

Inhoud

• Mieren
• Wantsen
• Sluipwespen
• Kevers
• Spinnen
• Sprinkhaan

Mieren

Een mierensoort die voorkomt in Maleisië offert zich op voor zijn soortgenoten. Voor de mierensoort Camponotus sandersi is het voortbestaan van zijn mierenkolonie belangrijker dan zijn eigen leven en is daarom daadwerkelijk in staat zelfmoord te plegen als dat nodig is. Hoe? De mier beschikt over twee enorme klieren die gevuld zijn met een giftige stof. Zodra er een dreiging om hem heen is, spant hij zijn spieren zodanig aan dat zijn klieren knappen, waarbij het gif vrijkomt. Hieraan overlijdt de mier zelf, maar ook de vijand(en) om hem heen waarop dit bijtende gif terechtkomt. Zo offert hij zichzelf op en neemt hij een vijand mee in zijn dood, zodat zijn kolonie behouden blijft.

Wantsen

Wantsen dragen hun eigen speer met zich mee. Hun snuit fungeert namelijk als een speer, waarmee ze hun prooi kunnen doorboren. Zodra ze hun speer in bijvoorbeeld een mier steken, spuiten ze tegelijkertijd ook nog wat vloeistof naar binnen dat het binnenste van hun prooi kapotmaakt tot een drinkbaar goedje, wat vervolgens via de speer op wordt gezogen. Op deze wrede manier stilt een wants zijn honger.

Sluipwespen

Sluipwespen hanteren ook een doorgedachte tactiek om aan hun voedsel te komen. De sluipwesp Ampulex compressa beschikt over verschrikkelijke goedjes die voor zijn prooi tot een pijnlijke dood kunnen leiden. Zodra deze sluipwesp tijdens de jacht een kakkerlak op het oog heeft, gaat hij als volgt te werk: allereerst prikt de wesp in de kakkerlak waarbij het toegediende gif er voor zorgt dat de voorpoten van de kakkerlak verlammen. Vervolgens dient de wesp ook gif toe in de hersenen van de kakkerlak, waardoor de kakkerlak zijn instinct om weg te rennen en te vluchten verliest. Kakkerlakken zijn te zwaar voor wespen om mee te nemen naar hun holletje, echter nu de kakkerlak niet weg zal rennen, kan de sluipwesp op zijn gemakje de kakkerlak meeslepen. Eenmaal in het huis van de sluipwesp aangekomen, zal de kakkerlak op een zeer pijnlijke wijze doodgaan. De sluipwesp plaatst namelijk zijn eitjes in de kakkerlak, waarna de larven het nog altijd levende dier van binnenuit opeten.

Kevers

De bombardeerkever is een keversoort die een grovere manier van strijden erop nahoudt. Zij beschikken over ware bommen die ze in de richting van hun vijand(en) spuiten. De bombardeerkever ontwikkelt deze giftige explosies in twee klieren in zijn achterlijf. Zodra de kever zich bedreigd voelt of de nood aan de man is, komen de producten van de twee klieren samen en wordt met behulp van katalysatoren en enzymen de temperatuur in zeer korte tijd tot het kookpunt gebracht. Hierbij neemt de druk zo enorm toe dat het bijtende en zeer hete gif uit zijn achterlijf spuit. De bombardeerkever kan door het aannemen van een verschillende houdingen van het achterlijf het gif in de gewenste positie spuiten.

Spinnen

Er zijn rond de 40.000 spinnensoorten (tot dusver) bekend. Een gigantische hoeveelheid dus. Er bestaan daarom ook zeer veel verschillende aanvalsstrategieën onder de spinnensoorten. De Cladomelea debeeri, die ook wel bolaspin genoemd wordt, beschikt over cowboy-achtige kunsten. Deze spin maakt namelijk een kleverig bolletje met daaraan een draadje en deze houdt hij met zijn poten vast. Daarnaast lokt hij op wel heel slinkse wijze zijn prooi. Hij produceert namelijk namaak hormonen en geuren van vrouwelijke soortgenoten van de prooi. Deze hormonen en geuren duiden op vrouwtjes die seks kunnen hebben. De mannelijke prooi wordt zo aangetrokken door deze geur dat de bolaspin zijn prooi met open armen kan ontvangen. Zodra zijn prooi in de buurt is, werpt hij zijn kleverig bolletje als een cowboy zo naar zijn prooi toe, waardoor deze aan het bolletje blijft kleven en de bolaspin op zijn gemakje de buit kan binnenslepen.

Sprinkhaan

De bidsprinkhaan klinkt zeer vredelievend, maar dat is hij integendeel. De bidsprinkhaan heeft zijn naam te danken aan zijn houding, hoe kan het ook anders. De sprinkhaan houdt zijn voorpoten op dusdanige wijze gepositioneerd dat het lijkt of hij staat te bidden. Echter, staat hij geduldig te wachten tot er prooi binnen bereik is om aan diezelfde voorpoten aan stukken gereten te worden. Deze biddende pootjes zijn namelijk poten met daaraan scherpe uitsteeksels die de prooi vast reten. Het prooidiertje kan vervolgens geen kant op en de sprinkhaan kan op zijn dooie akkertje het diertje levend op peuzelen.

Het is wonderbaarlijke wereld waar we tegenwoordig steeds meer te weten van komen door nieuwe onderzoeken en geavanceerde apparaten die we nu tot onze beschikking hebben.