Vergeten huisdieren

Hoe kan je je huisdier vergeten? Als je in de diverse dierenasiels kijkt, worden er nogal wat huisdieren vergeten. De vraag is dan, wat geef je om een dier en in het verlengde daarvan wat zegt dat over je als mens? Is een dier te vervangen zoals je een nieuw kledingstuk koopt? Uitzonderingen daargelaten, lijkt het daar soms wel op. Een dier is een levend wezen dat een enorm toegevoegde waarde op allerlei fronten voor je kan hebben, te lichtzinnig mee omgaan is respectloos en wreed. Dat kan nooit de bedoeling zijn. Met de zomer in aantocht maken de dierenasiels zich al weer op voor nog meer dieren, want de kat of hond die niet mee op vakantie kan en waar je (dus) vanaf moet, kan je aan een boom binden of in een doos voor het dierenasiel zetten. Scheelt je geld, want een pension voor je dier zoeken – die er overigens meer dan voldoende zijn – kost geld. Niemand doet dit … en toch zitten de dierenasiels er in de zomermaanden vol mee!

Een dier voor het leven of een impulsaankoop?

Veel mensen staan er niet of niet voldoende bij stil dat als ze een dier kopen, dit voor (de duur van) het leven is. Voor sommige dieren is dat maar een jaartje of iets meer, maar voor bijvoorbeeld honden of katten kan dit 15 jaar of zelfs nog meer zijn. Een besef wat lang niet iedereen heeft, wat overigens niet direct wil zeggen dat het een impulsaankoop is. Het is gewoon lang niet altijd een goed overdacht plan als.

Bewustwording
Er wordt meestal goed nagedacht over het dier, bijvoorbeeld in combinatie opgroeiende kinderen. Het is goed voor het kind dat dieren niet “eng” zijn en dat je ook met dieren respectvol omgaat. Behalve dat een kleiner kind niet zelf voor het dier zorgt c.q. kan zorgen, is het uitgangspunt het kind. Hoewel daar op zich niets mis mee is, is het ook belangrijk te bekijken hoe het voor het dier is. Een dier kan veel brengen, maar je moet beseffen dat dit voor vele jaren is én dat het kosten met zich meebrengt. Als je op voorhand twijfelt of daar niet eens bij stil staat, is het eigenlijk niet zinvol om aan het dier te beginnen. Daarmee niet gezegd dat je niet goed voor het dier zult zijn, maar de kans dat een dier toch in en asiel terecht komt of dierenartskosten niet betaald kunnen worden, met alle gevolgen van dien, is relatief groot.

Nu zal niemand bij aanschaf zeggen dat hij/zij dit niet gaat doen, maar de dierenasiels zouden een stuk minder vol zitten als dit echt zo was. Er worden veel dieren gebracht, nog los van hetgeen er aan bomen wordt gebonden of gedood. Katten worden niet gesteriliseerd en wetende dat je niets met een nestje wilt of kunt, laten we het gebeuren en “we zien wel”. Van deze “we zien wel” vinden we erg veel exemplaren terug in de dierenasiels of ze worden gedood. Even de grijze massa laten werken en beseffen dat je het over levende wezens hebt, kan een hoop leed voorkomen.

Afstemmen wanneer wel en wanneer niet

Eigenlijk moet je er vanuit gaan dat een hond of kat nemen ook iets heeft van het besluit of je wel of niet aan kinderen begint. Dat klinkt wellicht vreemd, maar de verantwoording over een dier is de verantwoording over een levend wezen en een vorm van respect hier goed mee om te gaan. Dus waarom niet een bewust en doordacht plan zoals het proberen zelf een kind te krijgen of met adoptie aan de slag te gaan? Laat het hart en het hoofd samenkomen.

Dierenasiel

De meeste dierenasiels volgen een bewust plan als mensen een dier op willen komen halen en proberen het bewustzijn bij te brengen, als men denkt dat het wel eens een impuls kan zijn. Een impuls is daarmee niet verkeerd, als er óók maar over nagedacht wordt. Verder hebben de meeste dierenasiels mensen in dienst die je goed kunnen adviseren en dat helpt weer in de besluitvorming. De dierenasiels hebben behalve mengelmoesjes ook rasdieren, maar ze zijn allemaal even lief.

Fokker
Bij veel fokkers ligt het wat genuanceerder, want veel fokkers fokken rasdieren om en aan te verdienen. Het is hun broodwinning, waar op zich niets mis mee is. Zolang het ook maar verantwoord is hoe men met de dieren en hun potentiële nieuwe basen omgaat. Behalve de uitwassen gaat men over het algemeen goed met de dieren om, alleen is verkopen verkopen. Dus als het dier gezond is en gereed om mee te nemen, gaat menig fokker over tot verkoop. Het doorgronden of er wel is nagedacht over de lange duur dat je zo’n dier in huis haalt, wat de consequenties zijn als je een dergelijk dier in huis haalt én wat het aan kosten met zich meebrengt, wordt maar door een handje vol fokkers gedaan.

Vervanging

Behalve met impulsaankopen gaat het ook nog al eens mis als een aankoper een stuk compensatie zoekt. Iemand is er om wat voor reden dan ook niet meer en de ontstane leegte moet opgevuld worden. Een dier krijgt, als deze die leegte op moet vullen, onbewust een enorme last op de schouders. Verdriet om iemand moet je verwerken, daar moet je doorheen en niet wegstoppen en met een grote boog omheen lopen. Met als mogelijk gevolg dat het verwachtingspatroon niet wordt ingevuld en dus gaat het ook in die gevallen nogal eens mis. Gelukkig zijn er ook voorbeelden waar een dier zoveel troost geeft, dat iemand er weer bovenop komt. Als de insteek slechts gezelschap en een beetje troost is, gaat het goed … maar invulling van wat weg is, is nooit goed. Zeker niet kort nadat de leegte is ontstaan.

Tot slot

Dieren zijn lief, dieren kunnen je hart stelen en dieren zijn trouw, maar dieren hebben ook een hart en gevoel. Een dier in een kooitje van het asiel achterlaten, omdat je niet goed nagedacht hebt is dom en wreed … en met het gebruiken van je hersenen én je hart in veel gevallen te voorkomen!