Dieren EHBO: Braken

Braken is een reflexbeweging, die onder invloed van het Centraal zenuwstelsel staat, waarbij de maag zich samentrekt en zijn inhoud via de mond naar buiten brengt.

Oorzaken

Hond en kat braken gemakkelijker dan vele andere diersoorten. Men denkt wel eens dat ze het zelf kunnen beïnvloeden. Braken is een belangrijk afweermechanisme, omdat het het dier in staat stelt zijn maag gemakkelijk en snel te ontdoen van giftig of bijtend materiaal en van bedorven voedsel.

Als uw huisdier iets dergelijks heeft opgegeten, moet u het braken zelfs willen bevorderen. Veel honden en katten eten regelmatig gras sommige doen dit zo vaak dat het bijna ‘grazen’ te noemen is. Dankzij het gras gaan ze dan vaak braken, doch dit heeft verder geen gevolgen. Voedsel dat uit de bek naar buiten komt kan uit de maag komen (braaksel) of het kan ‘geregurgiteerd’ worden, d.w.z. terugkomen uit een verwijding, die in de slokdarm aanwezig is. In dit laatste geval ziet het voedsel eruit of het net opgegeten is, het is worstvormig en met wat schuim bedekt.

Als een dier hoest en hierbij wat vocht uit longen en/of keel opgeeft, kan het lijken of hij braakt. Dit ‘hoesten’ gaat gepaard met kokhalzen en proesten; de hond houdt zijn kop omlaag, hoest en spuugt wat slijm of taai vocht uit. Wees er dus zeker van dat u een behandeling tegen braken instelt en dat het niet om regurgiteren of een z.g. produktieve hoest gaat.

Braken kan bij velerlei kwalen optreden. Verandering van voedsel, te heet of te koud voedsel, overvoeding, spijsverteringsstoornis, vergiften, medicijnen, een vreemd voorwerp in maag of darm, infectieziekten (katteziekte, hepatitis), keelontsteking, nierziekten, ooraandoeningen en reisziekte zijn enkele voorbeelden.

Braken kan een eenvoudig op te lossen probleem zijn; maar als het ondanks de behandeling blijft bestaan kan het zeer ernstig zijn. Het is zeer inspannend en vermoeiend voor de patiënt en leidt tot verlies van vocht, mineralen en voedingsstoffen die het dier nodig heeft.

Maatregelen

• De hieronder beschreven maatregelen kunt u nemen als het dier braakt en zich verder normaal en levendig gedraagt.
• Neem zo mogelijk de oorzaak weg.
• Geef het dier 24 uur lang niets te eten en te drinken (eventueel wel medicijnen).
• Als het dier erg dorstig is kunt u het regelmatig kleine beetjes water geven. Geef 1 of 2 theelepels per keer. Een grote hoeveelheid kan het braken verergeren.
• Geef het dier eventueel een paar maal wat bismut (poeder of tabletten).
• Houd het dier binnen, zodat het warm en rustig kan liggen.
• Als het braken gestopt is kunt u beginnen om het dier kleine beetjes bouillon, gekookt ei of gekookte tartaar te geven. Geef dit om de 2 â 4 uur en ga, als het dier hier goed op reageert, na 1 â 2 dagen geleidelijk over op het normale voedingspatroon