De schandalige bio-industrie: Onze schapen en geiten
De schapen en geiten in Nederland hebben het doorgaans al net zo beroerd als de overige landbouwdieren. Wreedheid en grofheid kent geen grenzen door het opeen pakken van de dieren in veel te kleine behuizingen, de onnatuurlijke hormoontoedieningen, het opgroeien zonder moeder, het onverdoofd onthoornen van geiten, de lange afstandtransporten van schapen naar het buitenland omdat slachten daar goedkoper is, en niet te vergeten de massamoord op bokjes omdat enkel de vrouwtjesgeiten van 'nut' zijn.Onze schapen in de bio-industrie
....lamslapjes, lamsbout, lamskotelet, shoarma....In Nederland leven 1 miljoen schapen. Schapen zijn er niet alleen voor de wol. Lammetjes worden het hele jaar 'geproduceerd' om het vlees. De vrouwtjesschapen krijgen hormonen toegediend die ervoor zorgen dat de schapen in twee jaar drie keren werpen. De lammetjes leven veelal buiten gedurende maart tot november, waarna ze naar de slachterij worden gebracht. Jaarlijks worden er 565.000 dieren (2014) geslacht, op de leeftijd van 8 à 9 maanden.
Het idiote is dat terwijl er jaarlijks honderdduizenden schapen naar de slachthuizen in o.a. Frankrijk worden gebracht omdat het slachten daar goedkoper is, er tegelijkertijd tienduizenden lammetjes naar Nederland komen om hier te worden vetgemest. Deze lange afstandtransporten zijn zeer belastend voor de dieren en het heen en weer gesleep is te onzinnig voor woorden.
Onze geiten in de bio-industrie
....geitenmelk, geitenkaas....Geiten worden in Nederland meestal in dichte schuren gehouden, al of niet op een roostervloer. We hebben in Nederland circa 295.000 geiten (2014). Elk dier heeft zo'n anderhalf tot twee vierkante meter ruimte ter beschikking. Stro is niet altijd aanwezig. Geiten werpen 1 à 3 lammetjes per keer. De moeder krijgt haar kinderen niet te zien omdat deze direct bij haar worden weggehaald. Als het jonge geitje een vrouwtje is wordt ze opgefokt om zelf melkgeit te worden, d.w.z. melkfabriek te worden, want een productie van 900 liter melk per dier is de norm. Het gaat hier dan om een totaal van 150 miljoen liter geitenmelk per jaar. De mannetjes, de bokjes, worden meteen afgemaakt omdat men er niets aan heeft. Soms worden ze acht weken lang vetgemest met vijf dieren tezamen op 1 vierkante meter beton. Geiten worden in Nederland zelf geslacht, soms gaan ze op transport naar Zuid-Europa. De meeste geiten worden onverdoofd ritueel geslacht.
Als een geit nog jong is, wordt het dikwijls onthoornd. Dit voorkomt dat de dieren elkaar niet al te erg verwonden in de dichtbevolkte stallen. Verdoving moet van rechtswijze door een dierenarts worden gegeven maar de praktijk is anders. Over de napijnen maar niet te spreken.
Een miserabel leven vol angst, stress en pijn in veel te kleine stallen is de gewoonte. Dieren worden afgemaakt indien ze niet voldoen aan de productie-eisen. Het aantal geïndustrialiseerde dieren gaat ieders voorstellingsvermogen te boven. Regelgeving gaat langzaam, moeizaam, of helemaal niet. Immers, ook schapen en geiten zijn het kind van de rekening. En of een dier soms ook nog gevoel heeft, is klaarblijkelijk van geen enkel belang. De verwerpelijke manier waarop dieren worden gehouden kan alleen veranderen als politici, boeren, supermarkten en consumenten de handen ineen slaan en inzien dat het zo niet langer kan.
“To my mind, the life of a lamb is no less precious than that of a human being.” ~ Mahatma Gandhi
