De Pavlov, een oud kippenras met een opvallend uiterlijk

Iedereen weet wat kippen zijn en hoe ze eruit zien. Kippen zijn er in vele soorten, maten en kleurslagen. De meeste mensen zullen bij een kip aan een grote bruine leghen denken. Echter bestaan er nog erg vele andere kippenrassen, elk met een ander uiterlijk en karakter. Zo is de Pavlovhoen een zeer oud kippen ras uit de 17e eeuw, dat ondanks zijn schoonheid, anno 2020 nog erg onbekend is. De Pavlov is een echte sierkip, dit betekent dat ze niet worden gefokt voor hun vlees of eieren. Het ras heeft een kenmerkend uiterlijk, waarbij de typische kuif en volle baard centraal staan.

• Geschiedenis
• Oorsprong
• Opkomst van het kippenras
• Uiterlijk
• EE-standaard
• Voortplanting
• Persoonlijkheid
• Gebruiksdoel
• Hobbyhouders
• Fokkerij

Geschiedenis

Oorsprong

De Pavlov komt oorspronkelijk uit Rusland, uit de stad Pavlovo, in de provincie Nizhiy Novgorod, aan de rivier de Oka. De hoen behoort volgens de classificatie tot de Oost-Europese rassen.

Opkomst van het kippenras

Buitenlandse fokkers hadden belangstelling voor dit mooie kippenras uit Rusland. Zo verschenen in 1894 de eerste Pavlovs in het buitenland, in Duitsland (Leipzig) en Oostenrijk (Wenen). Rond 1900 verschenen deze hoenders nog slechts af en toe op tentoonstellingen en daarna verdwenen ze volledig. Dit had te maken met de opkomst van andere buitenlandse rassen. Dit kippenras was hierdoor rond 1990 zelfs bijna uitgestorven. Het ras wordt langzamerhand weer wat bekender. Toch is er anno 2020 nog maar weinig informatie over dit ras te vinden. Dit komt mede doordat er maar weinig mensen in het bezit zijn van Pavlovkippen en ze niet in grote schaal worden gehouden en gefokt.

Door de tijd heen zijn er voor het Pavlovras meerdere namen gebruikt. Enkele voorbeelden van deze namen zijn:

• Pavlovskaya
• Pavloff
• Pawlow
• Pavlovskie

Uiterlijk

De kuif en volle baard zijn kenmerkend voor het Pavlovras. De kuif van de hen oogt strak en is aan de zijkanten afgeplat, dit in tegenstelling tot de Pavlovhaan. De kuif van de haan oogt minder netjes en strak, de veren van de kuif zitten niet tegen elkaar aan, maar groeien elk een andere kant op. Het geslacht van de kip kan door het bestuderen van de kuif worden bepaald. De verschillen van de kuif tussen hen en haan zijn op jonge leeftijd al zichtbaar.

Een ander belangrijk kenmerk van dit kippenras zijn de veren op de poten. Fokkers hebben er zelfs een naam voor: 'Pavlovpoten'. De poten hebben zowel veren aan de buitenzijde als aan de binnenzijde van het loopbeen. De veren zitten strak om de poten heen, waardoor ze niet erg opvallen. De poten zijn kort en ze hebben een lange staart. De staart van de haan is langer en oogt minder strak in vergelijking tot de staart van de hen.

Ze zijn middelgroot, stevig gebouwd, met opgerichte houding en de borst enigszins naar voren gedragen. Het zijn kleurrijke kippen en bijzondere beesten om te zien. Het gewicht van de haan zit tussen de 1.7 en 1.8 kilo. De hen is iets lichter en kleiner en zit tussen de 1.2 en 1.4 kilo. Het kippenras kent drie kleurslagen: Zilver getoept, Goud getoept en wit.

Andere sierkippen
Er zijn nog vele andere rassen die geliefd zijn om hun uiterlijk en als sierkip worden gehouden.
Enkele voorbeelden van deze rassen zijn:

• Hollandse witkuif
• Padua
• Zijdehoen

EE-standaard

De EE-standaard is door een Europese organisatie (Entente Européenne) opgesteld. Deze organisatie is onderverdeeld in meerdere dierensoorten, zoals cavia's en konijnen. De organisatie bepaalt de uiterlijke kenmerken waar een kip aan moet voldoen om tot een bepaald ras te behoren. De organisatie organiseert hiernaast ook tentoonstellingen en er bestaan zelfs Europese rasgebonden shows. De Pavlov moet aan de hierboven besproken kenmerken voldoen om tot de standaard te behoren.

Enkele uiterlijke kenmerken waardoor een kip niet tot de EE-standaard behoort zijn:

• Horizontale lichaamshouding, de borst is niet naar voren gedragen
• Te weinig of geen baardvorming
• Volledig ronde kuif
• Ontbreken van kuif
• Veren niet volledig rondom het loopbeen
• Te veel veren op de poten, uitstekende de veren
• Geheel zwarte staart

Wanneer een kip niet aan de EE standaard van de Pavlov voldoet, wordt hij niet herkend als het ras. Het is dan geen echte Pavlovkip, hierdoor mag hij niet worden ingeschreven voor tentoonstellingen en shows van rasverenigingen.

Voortplanting

De Pavlovhen legt gemiddeld tussen de 70 tot 90 eieren per jaar. Het gemiddelde gewicht van het ei is 50 gram. De eischaal heeft een witte kleur. Het minimale gewicht van een broedei moet 48 gram bedragen. De kip is al op een vroege leeftijd geslachtsrijp en heeft een goed ontwikkeld broedinstinct.

Persoonlijkheid

De Pavlov is nieuwsgierig en vertrouwelijk van aard. Ze kunnen snel lopen, maar zijn niet agressief aangelegd. Door het rustige karakter zijn ze goed te houden met andere dieren of met kleine kinderen.

Gebruiksdoel

Hobbyhouders

De Pavlov is een perfect sierras. Ze wordt als sierras gezien, doordat de eierproductie aan de lage kant is. De hen legt ongeveer 80 eieren per jaar, terwijl in verhouding een Australorp ongeveer 250 eieren per jaar legt. Ze wordt dus niet als legkip gezien. Voor vleesproductie is de kip te klein en licht. De kip is vooral geliefd door zijn opvallende uiterlijk

Fokkerij

Het huidige doel van de fokkerij is het herstel van dit ras en de creatie van nieuwe sierrassen. Mogelijk ook het creëren van nieuwe kleurslagen voor deze soort en het overbrengen van sierkenmerken van de Pavlov in andere rassen. Sierkenmerken die gewenst zijn om over te brengen op andere rassen zijn de volle baard, de kenmerkende kuif en de poten die rondom veren hebben.