De duivelsrog, een enorme roggensoort

De duivelsrog is een familienaam van meerdere rogsoorten. De grote duivelsrog is een rog die enorm kan worden. Ondanks zijn enorme afmetingen is hij niet geheel veilig in de oceanen. Het is bekend dat er een aantal roofdieren bestaan die hem op het menu hebben. Hij heeft echter een aantal methodes om zichzelf tegen deze roofdieren te beschermen. Hiernaast is de mens een bedreiging voor de diersoort. Hoe lang en breed kunnen de dieren worden? Waar komen de roggen voor en wat voor bijzondere eigenschappen heeft het zeedier nog meer?

De duivelsrog

• Verschillende benamingen
• Uiterlijke kenmerken en eigenschappen
• Het dieet van de duivelsrog
• Leefomgeving
• Bedreigde diersoort

Verschillende benamingen

In het Engels staat de duivelsrog bekend als de "devil fish", "flying mobula" of "giant devil ray". De reuzenmanta is een roggensoort die tot de onderfamilie duivelsrog behoort. Hij staat ook wel bekend als de grote duivelsrog. Hierdoor hebben deze zeedieren een vergelijkbare uiterlijk. Hiernaast behoren ze allemaal tot de kraakbeenvissen. Deze vissen hebben een skelet dat geheel uit kraakbeen bestaat.

Uiterlijke kenmerken en eigenschappen

De grootste soort (grote duivelsrog) kan zo'n vier meter breed worden. Dit komt vanwege zijn enorme ledematen die lijken op vleugels. Hiernaast kan hij een lengte bereiken van meer dan vijf meter. Er bestaan ook kleine soorten zoals bijvoorbeeld de "Atlantische duivelsrog". In het Engels staat hij bekend als de "lesser devil ray". Deze soort met geringe afmetingen kan slechts een meter breed worden en bevindt zich rondom de Amerikaanse kust. De kieuwen van de vissen zitten aan de onderkant van hun lichaam. Zijn huid is gecamoufleerd om zichzelf te beschermen tegen roofdieren.

Camouflage tegen roofdieren

De duivelsrog heeft een donkere kleur aan de bovenzijde van zijn lichaam. De onderkant van zijn lichaam is echter wit van kleur. Hierdoor valt het dier minder op voor zowel prooidieren als roofdieren. Roofdieren die vanuit de diepte willen aanvallen zien daardoor zijn witte onderlichaam. Dit is te vergelijken met het licht dat van bovenaf naar beneden schijnt. Anderzijds lijkt de kleur van de bovenkant van zijn lichaam op de oceaanbodem. De camouflage op zijn huid vergroot hiermee zijn overlevingskansen.

De verschillen tussen overige duivelsroggen en mantaroggen

De meeste duivelsroggen hebben een staart die eindigt in een punt. De mantarog heeft dit echter niet, zijn staart eindigt namelijk met een soort knobbel. Hiernaast is de manta (grote duivelsrog) enorm waardoor hij ver boven de gemiddelde lengte van een duivelsrog staat.

Het dieet van de duivelsrog

De duivelsrog eet voornamelijk plankton en kleine vissoorten. Hiernaast jaagt het zeedier op garnalen. Zijn lichaam is gestroomlijnd zodat hij zich snel in het water kan voortbewegen. Hierdoor krijgt hij de kans om de verschillende prooidieren te kunnen vangen. Het meeste voedsel dat hij nodig heeft komt rondom koraalriffen voor. Er kunnen hier echter roofdieren voorkomen die een gevaar kunnen zijn voor de duivelsrog.

Leefomgeving

Wetenschappers hebben ontdekt dat het zeedier zeer diep kan duiken. De dieren staan normaal bekend dat ze grotendeels in ondiep water te vinden zijn. Chileense onderzoekers hebben namelijk zenders geplaatst die meerdere soorten gegevens opslaat. Het apparaatje heeft de mogelijkheid om gegevens zoals het watertemperatuur, licht niveau en diepte informatie op te slaan. Na negen maanden drijft het vanzelf richting het wateroppervlakte. Vervolgens verstuurd het apparaat de gegevens via een satelliet verbinding richting de computers die in gebruik zijn genomen door de onderzoekers. Met deze hulpmiddelen hebben onderzoekers ontdekt dat de rog zich in enorme dieptes kan bevinden.

Sprongen en "duikvluchten"

Onderzoekers hebben ontdekt dat de roggen een zeer snelle verticale "duikvlucht" kunnen maken. Anderzijds kunnen ze een sprong uit het water maken. Onderzoekers vermoeden dat ze hiermee parasieten van hun huid verwijderen. Een andere mogelijkheid is dat ze om een bepaalde reden een hoge snelheid hebben bereikt en daardoor per ongeluk uit het water schieten. Ze zouden op zo'n moment eventueel op de vlucht kunnen zijn voor een roofdier.Wanneer ze uit het water springen bewegen ze hun ledematen alsof ze uit het water vliegen.

Bedreigde diersoort

Omdat de populatie gering is staat het dier bekend als een bedreigde diersoort. Dit wordt grotendeels veroorzaakt omdat het zeedier regelmatig in visnetten terecht komt. Dit gebeurt wanneer vissers op jacht zijn naar andere vissoorten. Wanneer er vis in de netten terecht komt dat niet bij de vangst hoort heet het "bijvangst". Helaas zijn er veel vissers die hier niet zorgvuldig mee om gaan waardoor de rog bedreigd wordt. Roofdieren zijn geen directe bedreiging voor de populatie omdat dit een onderdeel is van het natuurlijk balans.