Heerlijk geurende kamerplanten: Stephanotis of bruidsbloem

Kamerplanten zijn er in allerlei soorten en ze hebben elk hun specifieke eigenschappen. Voor de ene soort moet je groene vingers hebben, de andere overleeft wel zonder al te veel zorg. Er bestaan luchtzuiverende planten, hangplanten, luchtplantjes, vetplanten en noem maar op. Eén ding hebben ze gemeen: ze brengen de natuur in huis. Wil je bovendien ook een heerlijke geur in je leefruimte, kies dan voor de Stephanotis of bruidsbloem, een kamerplant met bloempjes die een hemels parfum verspreiden.

• Plantengeslacht Stephanotis
• Herkomst
• Betekenis van de naam
• Beschrijving van de Stephanotis
• Verzorging
• Standplaats
• Water geven
• Potgrond
• Bemesten
• Snoeien
• Verpotten
• Vermeerderen
• Ziektes en remedies
• Weetje

Plantengeslacht Stephanotis

De Stephanotis of bruidsbloem is een plantengeslacht uit de familie van de Asclepiadaceae of zijdeplantachtigen. Dit is een familie van tweezaadlobbige planten en wordt gekenmerkt door een rijkdom aan vormen. Tot deze familie behoren de gewone planten met stengels, bladeren en bloemen, maar ook succulenten of vetplanten, en liaanplanten. De zijdeplantachtigen tellen wel 280 geslachten en 2000 bloeiende heesters. Een van die plantengeslachten is dus Stephanotis met ongeveer 15 soorten groenblijvende heesters. De Stephanotis fioribunda is de meest gecultiveerde soort. Deze soort is ook bekend onder de naam Marsdenia fioribunda.

Herkomst

De Stephanotis komt oorspronkelijk uit de wouden van Madagaskar en is ook te vinden in China, Japan, Maleisië en de Caraïben. Het is een tropische plant die van nature groeit in een omgeving van vochtige warmte. Voor een Stephanotis als kamerplant, moet je hiermee rekening houden en zijn oorspronkelijke leefomgeving zoveel mogelijk trachten te benaderen.

Betekenis van de naam

De naam Stephanotis komt van de Griekse woorden stephanos wat kroon of krans betekent en othos of oor. In het oude Griekenland werd de plant namelijk gebruikt om er bloemenkroontjes van te maken. Het woord othos verwijst naar de stampers die de vorm hebben van een oor.

Vandaag de dag wordt de Stephanotis vaak verwerkt in bruidsboeketjes, vandaar ook de Nederlandse benaming bruidsbloem. Deze heerlijk geurende plant is symbool van geluk en puurheid.

Beschrijving van de Stephanotis

De Stephanotis of bruidsbloem is een slingerplant met lianen die in de vrije natuur tot 5 meter lang kunnen worden. De ovaalvormige bladeren zijn donkergroen, leerachtig en glanzend met in het midden een lichtere nerf. Ze zijn ongeveer 8 cm lang. De witte buisvormige bloempjes contrasteren heel mooi met het donkergroene blad. Ze groeien in trosjes die opengaan in sterretjes en een wasachtig uitzicht hebben. De geur van de bloemen is werkelijk hemels, een beetje zoals de geur van jasmijn. De plant begint pas na enkele jaren bloemen te dragen. De bloeitijd is in de lente en de zomer.

Omdat de bruidsbloem een slingerplant is, moet ze geleid worden. Dat kan bijvoorbeeld rond een metalen boog of rond een mosstok. De plant kan zich ook zelf rond een raam of een vensterbank slingeren als je haar laat begaan.

Verzorging

Standplaats

Een Stephanotis vraagt veel licht maar geen direct zonlicht. Geef de plant een warm en licht plekje, liefst ook in een goed geventileerde ruimte. In de zomer verdraagt ze hoge temperaturen en kan eventueel naar buiten, maar hier ook afgeschermd van direct zonlicht. In de winter moet de plant in een koelere ruimte staan. De temperatuur mag echter niet lager zijn dan 13 °C.

Vermijd verplaatsen of draaien van de plant tijdens de bloeiperiode want dan gaat ze als reactie knoppen en bloemen laten vallen.

Water geven

Zorg er in de lente en de zomer voor dat de potgrond altijd vochtig blijft. Regelmatig gieten is dus de boodschap! Het water mag echter niet onderaan in de pot blijven staan want deze plant houdt niet van natte voeten. Een goede afwatering is noodzakelijk, een pot met gaatjes in de bodem is ideaal. Benevelen mag ook in de zomer want de Stephanotis houdt van vochtige warmte. Doe het wel met kalkvrij water, zoals regenwater, en sproei niet op de bloempjes.

In de herfst en de winter heeft de plant nood aan een rustperiode en moet je het gieten beperken. De potgrond mag dan bijna uitgedroogd zijn tussen twee gietbeurten.

Potgrond

De plant heeft absoluut een goede afwatering nodig. Daarom voeg je het best wat grof zand toe aan de gewone potgrond.

Bemesten

In de lente en de zomer kan de Stephanotis wat extra voeding gebruiken. Voeg om de twee weken vloeibare plantenvoeding toe aan het gietwater. Kies voor een samenstelling met stikstof, kalium, fosfor en micro-elementen om de groei en de bloei te bevorderen.

Snoeien

Aan het einde van de winter / begin van de lente mogen de te lange stengels afgeknipt worden maar niet tot aan de basis. Ook oude, droge en zwakke stengels kunnen verwijderd worden. Zo behoudt de plant haar compacte vorm. Zorg voor een schoon en scherp snoeimes. Bij het snoeien zal er melksap vrijkomen maar dat kan gestelpt worden met koud water.

Verpotten

Elk jaar in de lente moet de Stephanotis verpot worden, telkens naar een iets grotere pot. Als ze in een pot staat van 25 tot 30 cm doorsnede is het voldoende om alleen de bovenste 2 tot 3 cm potgrond weg te halen en te vervangen door een mengeling van verse potgrond en grof zand.

Vermeerderen

Vermeerderen gebeurt in de lente door stekken. Snijd met een scherp en schoon snoeimes een stengel af net onder een knoop. Verwijder de blaadjes onderaan en dompel de stengel in koud water om het melksap dat eruit vloeit te stelpen. Breng dan wat stekpoeder aan om de wortelvorming te bevorderen. Vul een potje met een mengeling van potgrond en zand, maak met een potlood een gaatje in de grond en steek de stengel erin tot op 1,5 tot 2 cm diepte. Zet het potje op een schaduwplekje bij een temperatuur van rond de 21 °C. Houd de grond altijd vochtig en gebruik bij het gieten water op kamertemperatuur. Na 2 tot 3 maanden komen er kiemen tevoorschijn en dat betekent dat de plant wortels heeft gevormd. Dat is het moment waarop je de stek in potgrond kan overplanten, in een pot van 8 cm doorsnede. Zet meteen ook een mosstok of een andere steun in de grond om het nieuwe plantje te leiden.

Ziektes en remedies

Wanneer de Stephanotis zijn schoonheid verliest door ziektes of door een verkeerde verzorging, is het belangrijk om er snel bij te zijn. Met de juiste remedie kan je de plant nog redden!

• De Stephanotis is gevoelig voor bladluis. Die kan je bestrijden met alcohol of ook door de bladluizen te verwijderen met een spons die gedrenkt is in water en een neutrale zeep. Nadien moet je de plant wel goed afspoelen om de zeepresten te verwijderen.
• Een andere veel voorkomende ziekte is spint. Dit is in feite een infectie van mijten en gebeurt vaak bij een te droge omgeving. Geef de plant dan meer water en benevel de blaadjes. Als het echt te erg wordt, kan je spint bestrijden met acariciden.
• Wanneer het blad geel wordt en het water aan de oppervlakte blijft staan na het gieten, dan betekent dat de grond te weinig doorlaatbaar is. Haal de gele bladeren weg en verpot de plant in een pot met gaatjes onderaan en gebruik potgrond, vermengd met grof zand.
• Wanneer de bladeren gele en verbrande vlekken vertonen, staat de plant waarschijnlijk in direct zonlicht. Dit is simpelweg op te lossen door de plant te verplaatsen of door het zonlicht te filteren met een gordijn.
• Het niet verschijnen van knoppen en bloemen, het vergelen van het blad en het in de hoogte groeien van de Stephanotis, wijst op een tekort aan licht. De plant moet verhuizen naar een lichte plek.
• Wanneer de bloemen afvallen of wanneer de plant een zeer korte bloeiperiode heeft, de bladeren verschrompelen en afvallen, is de oorzaak een tekort aan water. Je kan de kluit best in een badje van lauw water onderdompelen (niet langer dan een uur). Nadien goed laten uitlekken.

Weetje

Blijkbaar was de Stephanotis fioribunda de favoriete plant van Marilyn Monroe. Ze was helemaal weg van de hemelse geur.