De Duitse Dog: De vriendelijke reus onder de honden

De Duitse Dog: De vriendelijke reus onder de honden De Duitse Dog is één van de grootste hondenrassen ter wereld en behoort tot de groep van dog-achtigen. Dit ras met het formaat van een kleine pony is ondanks zijn grootte een zeer vriendelijke reus. Een Duitse Dog vult niet alleen je huis maar ook je hart! Hij is sterk, elegant, aanhankelijk en achter zijn atletische bouw schuilt een rustig, volgzaam en geenszins agressief karakter. Ondanks zijn afmetingen is de Duitse Dog een ideale huishond, vermits je portemonnee dat toelaat.

De oorsprong van de Duitse Dog

Het is moeilijk om met zekerheid iets te zeggen over de oorsprong van de Duitse Dog. Met een zwaardere bouw en veel grover van uiterlijk kwamen reeds honderden jaren geleden doggen voor, die gelden als de voorouders van onze tegenwoordige Duitse Dog. De Duitse Dog stamt waarschijnlijk af van de Tibetaanse Molosser. Het is bekend dat deze grote en sterke honden vroeger niet alleen werden gehouden als bewakingshond voor eigen verdediging of uit liefhebberij, maar ook als jachthond. Vanwege hun doorzettingsvermogen en kracht werden ze gebruikt bij de jacht op wilde zwijnen en herten. Het houden van dit soort honden was niet voor iedereen weggelegd; uitsluitend de vorstenhuizen hadden het voorrecht om zulke honden te bezitten. De Duitse Dog wordt ook wel Deense Dog genoemd of Ulmer Dog, vernoemd naar het Zuid-Duitse stadje Ulm. In Frans sprekende landen noemt men hem "Grand Danois", in het Engels zegt men "Great Dane". De Duitse Dog van nu is een echte huisvriend met een uitgesproken zachtaardig karakter.

Het fokken

Na 1870 is men de Duitse Dog gaan veredelen door kruising met windhonden, zoals de Greyhound, een windhondenras dat op de korte sprint de onbetwiste nummer één is. Het voor op gestelde doel was een combinatie te vinden tussen kracht en snelheid. De eerste fokkers van “Ulmer Doggen” en “Deense Doggen” werden in 1878 samengevoegd onder de naam “Duitse Dog”'. In 1880 werd een officiële standaard voor het ras afgekondigd in Berlijn. In 1887 verscheen het eerste stamboek voor Duitse Doggen met 583 inschrijvingen. Dat was voor die tijd een behoorlijk aantal, waaruit blijkt dat het een zeer gewilde hond was. In 1888 werd de “Deutsche Doggenclub” als eerste kynologische rasvereniging in Duitsland opgericht.
De N.D.D.C. (Nederlandse Duitse Doggen Club) werd opgericht 1 oktober 1893.

Otto von Bismarck & Duitse Doggen

Een belangrijke impuls voor de fokkerij van de Duitse Doggen kwam voort uit de voorliefde voor deze honden van de Duitse staatsman Prins Otto von Bismarck, Duke of Lauenburg (1815-98), bijgenaamd “The Iron Chancellor”. Vanaf zijn jeugd was Bismarck al dol geweest op Duitse Doggen, en honden van dit ras vergezelden hem bijna 60 jaar gedurende zijn leven. Sommige van zijn honden waren extravagant groot van afmetingen. Bismarck was dan ook eeuwig en altijd vergezeld van zijn “Empire Dogge” zoals zij werden genoemd en zij hielden voortdurend de wacht bij hun baas. Bismarck wantrouwde iedereen die zich onverschillig tegenover zijn honden gedroeg. In de gesprekken en dagboeken van Bismarck worden zijn honden herhaaldelijk genoemd. Op vele afbeeldingen van von Bismarck staat hij afgebeeld met zijn doggen.

Bron: Publiek domein, Wikimedia Commons (PD)Bron: Publiek domein, Wikimedia Commons (PD)
Bron: Max Ziesler, Wikimedia Commons (Publiek domein)Bron: Max Ziesler, Wikimedia Commons (Publiek domein)

Otto von Bismarck benoemde de Duitse Dog tot “Reichshund”, de nationale hond van Duitsland. Dankzij hem werd dit ras zeer populair in het nieuwe Duitsland en kreeg het fokken van dit ras nog meer aandacht. Gedurende zijn leven had Bismarck vele doggen, maar zijn reu Tyras II werd bijna een legende. Toen Tyras II van ouderdom stierf, nam Bismarck, die toen zelf tachtig jaar was, geen andere hond meer, omdat hij het op deze hoge leeftijd niet meer kon verdragen er misschien weer één te moeten begraven. Het bericht over de dood van Tyras II werd door de hele internationale pers bekendgemaakt.

Uiterlijke raskenmerken van de Duitse Dog

Grootte

De Duitse Dog behoort tot één van de grootste hondenrassen. De schofthoogte van een reu (mannetjes hond) bedraagt tenminste 80 cm., van een teef (vrouwtjes hond) minimaal 72 cm. Beide maten worden meestal ruimschoots overtroffen. De schofthoogte is de hoogte gemeten bij een staande hond, van de grond tot het hoogste punt van het schouderblad.

Kracht
De Duitse Dog behoort eveneens tot één van de sterkste hondenrassen. Dit maakt hem zeer geschikt als waakhond en vroeger ook als jachthond op groot wild. Maar ook voor zwaar werk zoals het trekken van een kar werd hij gebruikt. Bij zulke grote en sterke honden moet gehoorzaamheidstraining wel een belangrijk onderdeel vormen van de opvoeding.

Sierlijkheid

Ondanks zijn grote en krachtige uiterlijk is de Duitse Dog allesbehalve plomp en log. Het tegenovergestelde is waar; hij is juist een toonbeeld van sierlijkheid, mede dankzij zijn sierlijke nek. Om die reden wordt hij ook wel “de Apollo onder de honden” genoemd. (Apollo was een Griekse god, die werd geroemd om zijn kracht èn sierlijkheid)
Bij Duitse Doggen werden de oren altijd gecoupeerd (couper is het Franse woord voor "snijden".) Tegenwoordig gebeurt dit in Nederland gelukkig niet meer, omdat het sinds 1991 bij de wet verboden is. In andere landen - bijvoorbeeld Duitsland - worden de oren van deze honden nog steeds gecoupeerd. Dit gaat als volgt: Ongeveer 8 weken na de geboorte wordt er een stuk van de oren afgesneden, waarna deze zo strak worden verbonden dat ze rechtop blijven staan wanneer het verband na ongeveer 12 weken verwijderd wordt. Het verschil van uitdrukking tussen doggen met gecoupeerde en ongecoupeerde oren is groot.

Kleurslagen

Doggen zijn onder te verdelen in verschillende Kleurslagen: Geel, Gestroomd, Zwart-Wit gevlekt, Zwart en Blauw. Bij alle kleurslagen geldt dat de kleur van de ogen donker bruin is, alleen bij de blauwe doggen zijn lichtere ogen toegestaan.

Geel

  • Licht tot donker goudgeel, zwart masker gewenst.
  • Niet gewenst zijn kleine witte aftekeningen op borst en tenen.

Gestroomd

  • Grondkleur licht tot donker goudgeel, met zwarte duidelijk getekende en zo gelijkmatig mogelijk, evenwijdig aan de ribben lopende strepen. Zwart masker gewenst.
  • Niet gewenst zijn kleine witte aftekeningen op borst en tenen.

Zwart-Wit gevlekt (Harlekijn)

  • Grondkleur zuiver wit, zo mogelijk zonder doorslag van zwarte haren, met over het gehele lichaam goed verdeelde ongelijkvormige lakzwarte vlekken.
  • Niet gewenst zijn grijze of bruinachtige vlekgedeelten.

Blauw

  • Zuiver staalblauw, witte aftekeningen op borst en benen zijn toegestaan.

Zwart

  • Lakzwart, witte aftekeningen zijn toegestaan.
  • Tot deze kleurslag behoren ook de zogenaamde Manteldoggen, waarbij het zwart als een mantel het lichaam bedekt en waarbij de voorsnuit, hals, borst, buik, benen en staartpunt wit kunnen zijn.
  • Doggen met een witte grondkleur en grote zwarte platen - de zogenaamde Platendoggen - worden in het buitenland onder de zwarte kleurslag gekeurd.

Grijstijgers

Zwarte vlekken op een grauwe, grijze grondkleur i.p.v. zuiver wit.

NEK = Niet Erkende Kleurslag. Dit houdt in dat er niet met deze kleurslag gefokt mag worden en niet op tentoonstellingen mag worden mee gedaan, omdat de kleurslag niet erkend is in de rasstandaard. Tot de NEK - "Nekkies" voor ingewijden - behoren de Grijstijgers, de Porseleintijgers en de Witte Doggen.
  • Porseleintijgers zijn doggen die overwegend blauwe, grijze, gele of gestroomde vlekken vertonen.
  • Witte Doggen zijn doggen zonder enige zwarte aftekening, zogenaamde albino’s.

Karakter van de Duitse Dog

Vriendelijk van karakter, liefdevol en aanhankelijk tegenover gezinsleden, vooral kinderen. Tegenover vreemden terughoudend en wantrouwend, maar niet agressief indien goed opgevoed. Makkelijk te houden in combinatie met andere huisdieren, zoals bijvoorbeeld katten. De Duitse Dog heet met recht de vriendelijke reus onder de honden.

Aanschaf van een Duitse Dog

Het beste kun je een pup aanschaffen bij een serieuze fokker die onder controle staat van de NDDC. Het staat vast dat de juiste afleveringstijd voor doggenpups tussen de 12e en 16e week moet zijn. Een pup die aanzienlijk eerder weggehaald is bij de moederhond, is reeds behept met niet meer te herstellen fouten, die van grote invloed zijn op het latere gedrag. Het is bekend dat doggen tot de zwaarste hondenrassen behoren. Een volwassen hond weegt gemiddeld zo'n 80 tot 90 kg. Bij de geboorte weegt een pup tussen de 400 en 500 gram. Men zal dus begrijpen hoe belangrijk een goede voeding voor dit ras is, wil men een pup in korte tijd uit laten groeien tot een gezonde hond van zulk formaat. De prijs van de pups is nogal uiteenlopend, deze variëren van 800 tot en met 1500 euro. Al met al is zowel de aanschaf als het hebben van een Duitse Dog niet echt goedkoop.

Ziektes

Hoewel de Duitse Dog in het algemeen een uiterst gezonde hond is, zijn er een paar ziektes/afwijkingen die bij dit ras regelmatig voorkomen. De meest bekende zijn heupdysplasie, maagtorsie en een stukgeslagen staart.

Heupdysplasie

Heupdysplasie, kortweg genoemd HD. Dit is een aangeboren afwijking van het heupgewricht. Aangezien het hier gaat om een erfelijke afwijking is het van belang een pup aan te schaffen bij een fokker die de vader- en moederhond heeft laten onderzoeken op deze afwijking.

Maagtorsie

De Duitse Dog is door zijn diepliggende borst en relatief kleine spijsverteringsstelsel gevoelig voor een maagkanteling (maagtorsie). Juist bij grote hondenrassen, dus ook bij de Duitse Dog, komt maagtorsie voor en eindigt meestal met de dood. Deze torsie ontstaat b.v. doordat de hond zich met zijn voorpoten tegen het hekwerk van de kennel opricht en bij het neerkomen de volle maag zich omdraait. Alleen door onmiddellijk operatief ingrijpen kan de hond gered worden.

Stukgeslagen staart

Helaas komt bij de kortharige dog het stuk slaan van de staart vaak voor. De dog heeft zogenaamd "stokhaar", dit is kort en stijf, waardoor zijn vacht geen bescherming kan bieden tegen dit stukslaan. Bij andere rassen met stokhaar, zoals Boxers en Dobermann Pinchers, wordt om die reden de staart gecoupeerd.

Voeding

In vergelijking tot kleine honden heeft de Duitse Dog veel meer tijd nodig om volledig uit te groeien. Bij dit ras duurt het tot wel 24 maanden totdat hij volledig volgroeid is. Zijn leven lang heeft hij perfect uitgebalanceerde voeding nodig, met precies de juiste hoeveelheid calcium. Het lichaam van een Duitse Dog bestaat voor 80% uit spieren. Daarnaast biedt zijn korte vacht maar weinig bescherming tegen de kou. Gemiddeld heeft hij ruim 50% meer voedingsstoffen nodig dan andere zeer grote honden. Om het risico op een maagkanteling te beperken is het echter belangrijk te zorgen dat zijn porties niet te groot zijn. Ook staat de Duitse Dog niet bekend om zijn efficiënte vertering. Al deze eigenschappen maken de Duitse Dog tot een hond met speciale voedingsbehoeften.

Algemene gegevens

  • De draagtijd van een Duitse Dog bedraagt ongeveer 9 weken.
  • Meestal bevat een nest 6 tot 8 pups, maar soms ook wel 10 of meer.
  • Doggen, net als alle andere grote hondenrassen, worden in het algemeen niet erg oud. Tien jaar is al een hele leeftijd voor dit ras.
© 2008 - 2024 Drem, het auteursrecht van dit artikel ligt bij de infoteur. Zonder toestemming is vermenigvuldiging verboden. Per 2021 gaat InfoNu verder als archief, artikelen worden nog maar beperkt geactualiseerd.
Gerelateerde artikelen
Geschiedenis van Duitsland: uitspraken van Otto von BismarckGeschiedenis van Duitsland: uitspraken van Otto von BismarckOtto von Bismarck (1815-1898) werd in 1862 Pruisisch minister-president en was van 1871 tot 1890 Rijkskanselier van het…
Een huisdier voor iedereenEen huisdier voor iedereenNederlandse gezinnen hebben vaak een huisdier, het hoort er bij. Wie neemt het initiatief, wat is het effect en waarom n…
Broholmer, de krachtpatser uit DenemarkenDe Broholmer is een prachtige grote hond afkomstig uit Denemarken. Door de Vikingen meegenomen grote rassen werden gekru…

Alles over de Jack Russel TerriërDe Jack Russel is van oorsprong een hond die gebruikt werd bij de vossenjacht in Engeland. De Foxterriër is de voorloper…
Bronnen en referenties
Reactie

J. van 't Hof, 06-03-2011
Onze dog, de derde, (teef 2 jaar) eet per dag 1 kilo vlees en 500 gr brok en blijft toch, vlg mij, te mager. De ribben zijn duidelijk zichtbaar. We gaan dagelijks een uur naar het bos waar ze los kan rennen/spelen met andere honden. Daar kan ze echter niet van dood hout, schors, eikels en wat er verder nog ligt afblijven. alles wordt opgegeten. Duidelijk te zien bij de ontlasting. Ik maak mij echter zorgen om haar gewicht. Zou een lintworm mogelijk zijn? Reactie infoteur, 12-03-2011
Beste,

Ik ben geen dierenarts en adviseer u daarom om met dit probleem naar uw eigen dierenarts te gaan. Die zal wellicht kundig antwoord kunnen geven op uw vragen.

Met vriendelijke groeten,
Drem

Drem (80 artikelen)
Laatste update: 02-01-2011
Rubriek: Dier en Natuur
Subrubriek: Huisdieren
Bronnen en referenties: 3
Per 2021 gaat InfoNu verder als archief. Het grote aanbod van artikelen blijft beschikbaar maar er worden geen nieuwe artikelen meer gepubliceerd en nog maar beperkt geactualiseerd, daardoor kunnen artikelen op bepaalde punten verouderd zijn. Reacties plaatsen bij artikelen is niet meer mogelijk.