Krielkippen - de 'echte' krielen

In werkelijk heid zijn er maar 3 soorten krielkippen; kippen waar geen grotere vorm van bestaat.De overige 'krielen' die wij kennen zijn dwergvormen van de grote hoenders. Overigens komen deze niet in alle kleurslagen voor.

De 'echte' krielen

Het drietal van werkelijke krielen luidt als volgt: de Hollandse kriel, de Nederlandse Sabelpootkriel en de Eikenburger kriel. Over deze drie krielrassen wil ik achtereenvolgens iets zeggen.

De Hollandse kriel

Allereerst iets over de Hollandse kriel. De Hollandse kriel is al erg lang een bekende verschijning in Europa, immers er waren al vaker patrijskleurige dwerghoenders gesignaleerd. Een bepaald gebied van oorsprong is niet bekend, wel opvallend is dat dit kippetje pas tegen het eind van de 19e eeuw op schilderijen werd afgebeeld.

De Nederlandse Sabelpootkriel

Ook wil ik u nog wat zeggen over de Nederlandse Sabelpootkriel. Dit is toch wel het langst bekende Nederlandse krielkippenras. Het is internationaal bekend en het feit dat het een orgineel Nederlands ras word genoemd komt waarschijnlijk dat dit kippetje hier al in de 16e eeuw op schilderijen werd afgebeeld. Volgens de eerste beschrijvingen kwam hij voor in het zuiden van ons land maar ook werd hij door de Venetiaanse ontdekkingsreiziger Marco Polo al langs de wegen naar China waargenomen. Daarom gaan wij ervan uit dat dit ras oorspronkelijk uit Zuid-Oost Azie komt.

De Eikenburger kriel

Tot slot is er nog de Eikenburger kriel. Deze is ontstaan in de 70er jaren van de 20e eeuw in de fokkerij van dhr. F. Verhagen te Eindhoven. Dit is een van de pas ontstane soorten, en dus ook een teken dat de hhobbykippenfokkerij in ons land nog springlevend is.

Oorspronkelijk hield deze Eindhovense fokker witte, zwarte en zwaargezoomde Sebrights. Toen is hij gaan fokken met wit aan wit, zwart aan zwart en zwaargezoomd onderling. Uit deze mengelmoes was hij eerst van plan om witte kippetjes met zwarte kop en staart te gaan fokken. De zwarte kop bleek geen probleem maar de staart bleek heel wat moeilijker. Daarom is deze fokker uiteindelijk met wit door gaan fokken om tot intenser kleur wit te komen. Dit is een succes geworden en voor de krielen die hieruit voortkwamen werd in 1977 erkening aangevraagd op de Enschedese tentoonstelling Oneto onder de naam Lichtstadhoen. Later werd in overleg met de standaardcommissie besloten tot de naam Eikenburger kriel. Deze naam was gekozen naar aanleiding van de omgeving waar Verhagen vandaan kwam. De kriel werd eerst beschouwd als witte Sebright en was daarom eerst ook niet in trek bij de hobbydierhouders. Maar nu is deze kriel in een gestage opmars en wordt hij ook steeds vaker op pluimveeshows gesignaleerd.