Aokigahara bos in Japan; beter bekend als het zelfmoordbos

In Japan bestaat er een plek die als een zelfmoordbos is gaan dienen, namelijk het Aokigaharabos. Om de een of andere reden heeft dit bos een grote aantrekkingskracht op mensen die hun leven willen beëindigen. Wat veroorzaakt die aantrekkingskracht in dit bos voor de zelfmoorden? Het bos ligt onderaan de vulkaan Fuji, zou dat er iets mee te maken kunnen hebben? Zouden de mythes en legendes waar zijn? Mensen komen er niet alleen door zelfmoord aan hun einde, maar ook doordat ze verdwalen of door wilde dieren. Verdwalen ze daar zo makkelijk door de dichte begroeiing en door de Vulkaan Fuji?

• De Vulkaan Fuji bij het Aokigahara bos
• Mogelijke oorzaken dat het Aokigaharabos een zelfmoordbos is geworden
• Het bergen van de lichamen in het Aokigahara bos
• De dichte begroeiing van het Aokigahara bos
• Boeken die met het zelfmoordbos te maken kunnen hebben
• Films met het Aokigahara bos als locatie
• Cijfers over het Aokigahara bos

De Vulkaan Fuji bij het Aokigahara bos

Met 3776 meter is de berg Fuji de grootste van Japan en ligt zo´n 112 kilometer zuidwesten van Tokio, de berg is te zien bij helder weer, de top is alleen in juli en augustus te bereiken. Veel mensen plannen de reis zo dat ze de zon kunnen zien opkomen, wanneer ze de bovenkant bereikt hebben. Sinds 1709 zijn er geen vulkaanuitbarstingen meer geweest. Het is voor velen een bedevaartstocht om de vulkaan te beklimmen, in de Japanse cultuur wordt de vulkaan dan ook als heilig beschouwd. Onderaan ligt het Kawaguchimeer dat de berg weerspiegelt, ook liggen er onderaan rijstakkers, vijf meren, grotten en natuurlijk het Aokigahara bos. In het Aokigahara bos kan je ook een toeristische trekpleister vinden, namelijk twee grotten waarvan de een alleen rots en de ander alleen ijs bevat.

Mogelijke oorzaken dat het Aokigaharabos een zelfmoordbos is geworden

Door de vulkaan bestaat de grond in het Aokigahara bos voornamelijk uit vulkanisch gesteente, hierdoor is de bodem hard en er is bijna niet in te graven. Sommige mensen geloven dat de ijzerrijke, vulkanische grond mobiele telefoons en navigatie-systemen kan beïnvloeden door middel van een magnetisch effect, hierdoor zouden mensen makkelijk de verkeerde kant oplopen. Het Amerikaanse en Japanse leger doen hier echter regelmatig oefeningen zonder last te hebben van hun kompassen. De dichte bebossing kan mensen makkelijk laten verdwalen, dit proberen ze echter wel op te lossen door lintjes aan de bomen te bevestigen, maar de lintjes worden regelmatig verwijderd in opdracht van de overheid. Wanneer er iemand gaat twijfelen over de zelfmoord, maar vervolgens verdwaalt zou dit genoeg aanleiding kunnen zijn om toch door te gaan met de daad.

Mythes en legendes die met het zelfmoordbos te maken kunnen hebben

In Japan heerst er een groot bijgeloof, met name dwalende geesten vormen een grote rol in de Japanse mythologie. Lugubere oude verhalen over dit bos blijven zich verspreiden en sommigen zien het als een huis voor monsters. Met een beetje fantasie is dit niet moeilijk voor te stellen, alleen al het zien van het bos levert je makkelijk kippenvel op. Demonen en verloren geesten zouden dit bos in hun macht hebben. Een andere legende is dat familieleden hier vroeger door hongersnood werden achtergelaten, zodat er een mond minder te voeden was in het gezin.

Het bergen van de lichamen in het Aokigahara bos

De boswachters en politiemannen hebben de zware taak om de lichamen te bergen, dit doet de politie maar één keer per jaar. De boswachters gaan vaker het bos in, zelfs met de hoop dat ze mensen kunnen tegenhouden. Wanneer ze het lichaam vinden, dan dragen ze het eigenhandig naar het dichtstbijzijnde politiestation toe, hier is er een speciale kamer gereserveerd voor de lichamen, vanwege het bijgeloof in Japan moet er een boswachter die nacht bij de lichamen blijven. Wie dit zal zijn wordt besloten door het spelletje, Janken, dit is een Japanse variant is op onze papier, schaar en steen. Dit doen ze omdat ze geloven dat het alleen zijn van het lichaam ongeluk aan de nabestaanden kan brengen, ook zouden de geesten anders nachtenlang schreeuwen en rond gaan spoken. In het Aokigahara bos liggen zoveel lijken dat er regelmatig mensen het bos ingaan om deze te plunderen, dit gebeurt voornamelijk door de Yakuza, een criminele organisatie in Japan die enige overeenkomsten toont met de maffia. Zij motiveren daklozen om tegen een kleine vergoeding het bos in te gaan op zoek naar overgebleven, waardevolle bezittingen.

De dichte begroeiing van het Aokigahara bos

Het bos is erg dicht begroeid waardoor je er makkelijk kan verdwalen, daardoor worden veel lichamen niet direct of zelfs nooit gevonden. Een simpele reden voor de aantrekkingskracht kan zijn dat dit bos de handvatten heeft voor een succesvolle zelfmoord. Deze aantrekkingskracht wordt zoveel mogelijk ontmoedigd door bordjes op te hangen met teksten die je op andere gedachtes proberen te brengen. Door de bordjes zijn er gelukkig wel mensen die weer naar huis keren, zo kunnen ze het leven een tweede poging geven. Wat het nou precies is met dit bos, kan ook simpelweg te maken hebben met het feit dat er in Japan een hoog aantal zelfmoorden worden gepleegd. Om simpele, praktische redenen verzamelen mensen zich naar een plek die daar geschikt voor is; er zijn namelijk genoeg bomen in het Aokigahara bos, waar de touwen vaak al aanhangen. Een zelfmoordbriefje is zo achter te laten door het te bevestigen aan een boom, dit kan bijvoorbeeld door de tekst op een stukje hout te schrijven en deze aan een boom te spijkeren. Zonder eten en drinken dit bos in gaan en van de aangewezen paden afwijken kan al genoeg zijn om niet meer terug te komen, in een bos van 35 hectare groot waarbij de bomen telkens dichter naar elkaar toe groeien, kan je je makkelijk voorstellen dat de terugweg moeilijk te vinden is.

Boeken die met het zelfmoordbos te maken kunnen hebben

Veel mensen geloven dat het boek The black Sea of Trees, geschreven door Seicho Matsumoto te maken heeft met de hoeveelheid zelfmoorden. Er komen meerdere verhalen in voor, onder andere een stel dat zelfmoord pleegt in het bos en iemand met een gebroken hart die in dit bos zijn eigen leven neemt. Echter kwam dit boek in 1960 uit, dus komen de cijfers niet overeen, de zelfmoorden zijn namelijk al vanaf 1950 gaande. Wataru Tsurumui schreef in 1993 een complete zelfmoordhandleiding, hierin verwees hij zelfs naar het Aokigahara bos als de aangewezen plek, op veel plekken in het bos wordt deze handleiding dan ook teruggevonden, logischerwijs vaak in de buurt van de lichamen. Ophanging is uiteraard de meest voorkomende wijze van zelfmoord in het bos, in het boek wordt beschreven dat het zelfs een van de minst pijnlijke manieren om zelfmoord te plegen zou moeten zijn.

Films met het Aokigahara bos als locatie

Er zijn meerdere films gemaakt met dit bos als locatie, voornamelijk Japanse films, maar ook Amerikaanse films. Verbazingwekkend is dit natuurlijk niet, omdat het bos geweldig voer is voor een horrorfilm. Toch lopen de onderwerpen van deze film uiteen en ze gaan zelfs niet eens allemaal over zelfmoord.

Japanse films

Er zijn diverse Japanse films gemaakt over het Aokigahara bos, dit zijn onder andere Ki no Umim, (Jyukai- The Sea of Trees Behind Mt Fuji) en de film Mogari no Mori, (The Mourning Forest). In de film Ki no Umim, (Jyukai- The Sea of Trees Behind Mt Fuji) spelen zich vier verschillende verhalen af die zich allemaal in dit bos afspelen. De film Mogari no Mori, (The Mourning Forest) is een Japanse film waarin het onderwerp zelfmoord niet eens voorkomt. Deze film gaat over een gedwongen reis van twee mensen door het Aokigahara bos.

Sea of trees 2015

In de film 'the sea of trees' speelt Matthew McConaughy een van de hoofdrollen. Dit is een van de eerste Amerikaanse films met het Aokigahara bos als hoofdrol. Een Amerikaan met zelfmoordneigingen gaat op pad in het Aokigahara bos, maar vindt hier een Japanse bondgenoot. De film laat hun zoektocht door het bos en strijd met het leven zien.

The Forest 2016

Natalie Dormer speelt in de film 'The Forest' een dubbelrol als tweelingzusjes, waarvan de een al jaren in Japan woont. Op een dag verdwijnt de tweelingzus in Japan, nadat ze het beruchte Aokigahara bos bezocht heeft. Door de speciale band tussen tweelingen merkt haar zus dat ze hulp nodig heeft en besluit er achteraan te gaan.

Cijfers over het Aokigahara bos

De trend is omstreeks 1950 begonnen en sindsdien hebben voor zo ver bekend meer dan 500 mensen zich in het bos van het leven beroofd. Alleen de Golden Gate Bridge in San Francisco bezit een hoger aantal zelfmoorden, daar worden minimaal 30 lijken per jaar gevonden. Tussen 1998 en 2002 werden de cijfers van het aantal zelfmoorden in het zelfmoordbos nog bijgehouden en gepubliceerd. In 1998 waren het er 73 per jaar en in 2002 waren dit er 78. Ze hebben het hierna niet meer gepubliceerd, omdat het gezien werd als slechte reclame voor het Aokigahara bos. Mensen die zelfmoord wouden plegen kwamen er namelijk nog meer op af. Dit kan betekenen dat de cijfers ondertussen veel hoger zijn. In de maand maart schijnen zelfs de meeste zelfmoorden te vallen, dit komt waarschijnlijk vanwege het einde van het fiscale jaar, in Japan is de voornaamste reden voor zelfmoord namelijk een gebrek aan financiën.