Was de Tyrannosaurus rex een jager of een aaseter?

De Tyrannosaurus rex spreekt tot de verbeelding en was de grootste hagedis die de wereld ooit gekend heeft. Het is dan ook geen wonder dat hij vaak een hoofdrol vervult in monster- en fantasy-films. In zijn tijd kon hij vrijwel elk dier aan. Met zijn enorme kaken verscheurde hij zijn prooi. Zijn lijf was geschubd, zoals bij hagedissen. Was de T-rex een jager? Waarschijnlijk wel. Toch vragen veel wetenschappers zich af of hij niet gewoon een aaseter was. Een volledig karkas van de Tyrannosaurus rex is nooit gevonden, wel min of meer complete, fragmentarische skeletten.

Inhoud

• De Tyrannosaurus rex – een afschrikwekkend monster
• Grote hersenen
• Fossielen van de Tyrannosaurus rex
• Struisvogel en T-rex
• Jager of aaseter?

De Tyrannosaurus rex – een afschrikwekkend monster

De Tyrannosaurus rex was een afschrikwekkend monster, zoals men hem kent uit de film Jurassic Park. Het geschubde beest leefde 65 miljoen jaar geleden en was waarschijnlijk de nachtmerrie van alles wat er indertijd in het dierenrijk rondliep. Van kop tot staart kon hij wel 12 meter lang worden en woog tot 7000 kilo.

Kaken

Jonge 'rexen' die net uit het ei kwamen, wogen waarschijnlijk nog geen tien kilo. Met zijn 7 meter torende de volwassen Tyrannosaurus rex boven de meeste dieren uit. De enorme kaken met in totaal 50 tanden van 15 centimeter lang en de gespierde nek maakten van hem een killer bij uitstek.

Grote hersenen

Bij de T-rex stonden de ogen naar voren gericht. Daardoor kon hij moeiteloos en vrij nauwkeurig afstanden inschatten. De hersenen waren relatief klein, maar in verhouding tot zijn lengte groter dan bij de meeste andere soortgenoten. Dankzij zijn ongelooflijk sterke kaken en messcherpe tanden kon hij elke prooi verscheuren en elk bot kraken. Zijn intelligentie was te vergelijken met de krokodil van nu. Opvallend waren de zéér kleine voorpoten in vergelijking tot de massieve en zéér gespierde achterpoten.

Fossielen van de Tyrannosaurus rex

Er zijn fossiele resten gevonden in Montana, Wyoming en South-Dakota. Een compleet skelet is echter nooit aangetroffen, alleen losse beenderen maar niettemin ook min of meer volledige, maar fragmentarische skeletten. De meningen zijn verdeeld over hoe hij zich voortbewoog: langzaam en met de staart achter zich aanslepend, of razendsnel met de staart omhoog terwijl hij zijn prooi achterna zat. Na vergelijkend onderzoek zijn veel wetenschappers tot de conclusie gekomen dat de laatstgenoemde mogelijkheid het meest waarschijnlijk is. De loopsnelheid van de Tyrannosaurus rex was 4 tot 5 km/u. Zijn topsnelheid was waarschijnlijk 20 tot 30 km/u.

Schedels

Wellicht jaagde de T-rex met geopende bek en op volle snelheid. Het vermoeden bestaat dat hij zijn kop als ram gebruikte. Daardoor kon hij veel dieren meteen uitschakelen zonder eerst te moeten vechten. In Argentinië en Afrika zijn schedels van nog grotere vleesetende dinosaurussen gevonden dan de T-rex: de Carcharodontosaurus en de Giganotosaurus.

Struisvogel en T-rex

Inmiddels is bekend dat de huidige vogels verre nazaten van de dinosaurussen zijn. De struisvogels, maar ook andere vogels, vertonen qua lichaamshouding enige gelijkenis met de Tyrannosaurus rex. Deze vogels hebben een rechte, ‘ontwikkelde’ houding die gericht is op mobiliteit (sprint), net als de T-rex in vervlogen dagen, hoewel de meningen ook daarover verdeeld zijn. Het feit dat de T-rex op gestrekte poten stond, duidt er in elk geval op dat hij met relatief hoge snelheid 'grote' afstanden kon afleggen.

Jager of aaseter?

Over één ding zijn de paleontologen het eens: de Tyrannosaurus rex kon zeer grote prooien aan dankzij zijn ongelofelijk sterke kaken en tanden die zo scherp waren als scheermessen. Maar hoe ving hij zijn prooi? Waarschijnlijk loerde hij in de bossen op zijn slachtoffers. Sommige wetenschappers denken dat hij daar te groot voor was en dat de open vlakte zijn jachtgebied vormde. Door de hoge snelheid die hij kon ontwikkelen zou hij elke andere dinosaurus kunnen onderscheppen.

Voldoende voedsel?

Veel deskundigen denken dat de T-rex helemaal geen roofdier was, maar een aaseter. De vraag werpt zich dan op of er wel voldoende karkassen waren voor deze gigantische, vraatzuchtige vleeseter. Uiteindelijk weet niemand hoe de T-rex leefde. De meeste deskundigen denken dat hij zich aanpaste aan zijn leefgebied en het klimaat en dat hij zowel een afschrikwekkende jager als een gulzige aaseter was. Een monster dat alles opvrat wat het tegenkwam: dood of levend.

Lees verder

• De tomeloze vraatzucht van piranha's
• Hoe gevaarlijk is de vampiervleermuis?
• De bliksemsnelle gabonadder
• Het monster van Loch Ness – mythe of werkelijkheid?