De mug - Islam en Wetenschap

De Koran roept de mensen op de natuur te onderzoeken, zodat zij de tekenen van God hierin kunnen vinden. Het hele universum, met al zijn levende en niet-levende elementen, is gevuld met tekens die onthullen dat zij zijn gecreëerd. In de Islam dienen deze elementen als getuigenis van God’s macht, kennis en zijn kunst van scheppen. Zo kent elk schepsel zijn eigen kenmerken. In de Koran worden bewust een aantal dieren, specifiek genoemd. De mug is er één van. De mug wordt genoemd in het onderstaande vers:

Waarom wil de mug bloed

Wat men in het algemeen weet van muggen is dat ze allemaal bloed zuigen en zich daarmee voeden. Dit is echter niet helemaal waar, het zijn alleen de vrouwtjes die dit doen. Haar behoefte aan bloed is echter niet gerelateerd aan voeding. De muggen, zowel de mannetjes als vrouwtjes, voeden zich met het nectar van bloemen. De enige reden dat vrouwtjes bloed zuigen is voor hun eieren. De eieren moeten rijpen en dit gebeurd met de hulp van eiwitten uit het bloed. Met andere woorden, de vrouwelijke mug absorbeert bloed om het voortbestaan van de nieuwe generatie te waarborgen.

Wat hier dient te worden benadrukt is dat het vers uit de Koran specifiek verwijst naar de vrouwelijke mug. Dit is op zich al opmerkelijk aangezien de wetenschap destijds nog geen kennis had m.b.t. de biologie van de mug. Het zijn ook de eigenschappen van de vrouwelijke muggen die verder in dit artikel worden beschreven.

Fases van ontwikkeling

Het ontwikkelingsproces van de mug, is wel het meest opzienbarende aspect van de mug. Dit insect transformeert zich, van een larve naar een mug. Tijdens de transformatie, passeert zij, volledig afzonderlijke fasen, die kort zullen worden besproken.

De eitjes en de larve

De mug legt zijn eitjes, die dus worden gevoed met bloed, op vochtige bladeren of in opgedroogde vijvers, tijdens de zomer of herfst. Alvorens de moeder dit doet, inspecteert zij in eerste instantie de grond met behulp van een receptor. De receptor die zich onder haar buik bevindt, functioneert als een vocht-en temperatuursensor. De mug is volledig gericht op het vinden van een geschikte plaats voor haar eieren. Wanneer een geschikt gebied is gevonden, begint ze haar eieren te leggen. Deze eieren, die een lengte van minder dan 1 mm hebben, worden in een lijn gelegd, hetzij in groepen, of één voor één. Sommige soorten leggen hun eieren gezamenlijk in een vorm van een vlot, waarvan het aantal kan oplopen tot 300 eieren.

De in eerste instantie, witte eieren veranderen als snel van kleur. Slechts een paar uur nadat ze zijn gelegd, worden ze helemaal zwart. Deze verandering, geeft hen een uitstekende schutkleur tegen vogels en insecten. Deze dieren kunnen de donkere kleur niet zien.

Vervolgens duurt het een volle winter, alvorens de incubatietijd is voltooid. Dit betekent dat de eieren een structuur moeten hebben om een koude winter te kunnen weerstaan. Ze moeten overleven tot het voorjaar, wanneer de incubatietijd eindigt. Wanneer de incubatietijd is voltooid, beginnen de larven uit hun eieren te komen. Het ene ei wordt onmiddellijk gevolgd door het andere. Zodra ze uit de eieren zijn, beginnen ze te zwemmen in het water. Dit is het begin van de onderwater dag.

De larven groeien met grote snelheid. Binnen de kortste keren groeien ze uit hun huid. Dit is de tijd van de eerste vervelling. De harde en broze huid breekt makkelijk af. Alvorens dit ontwikkelingsproces is voltooid, zullen de muggenlarven nog twee keer van huid veranderen.

Voedingsmechanisme

Het leven van de mug begint in het water, dit zorgt voor een indrukwekkend voedingssysteem. De larven maken kleine draaikolkjes in het water, met de gevederde verlengingen die zich aan beide zijden van de mond bevinden. Door middel van de draaikolk, trekken zij bacteriën en andere micro-organismen naar zich toe, die vervolgens als voedsel dienen.

Zuurstoffles

Ook hebben zij een oplossing voor de ademhaling onderwater: elke larve wordt namelijk geboren met een duikuitrusting. Ze ademen via de luchtbuis op hun rug, terwijl ze ondersteboven in het water staan. Dit lijkt op de "snorkels" die gebruikt worden door duikers. Tijdens dit proces, scheidt de larve een kleverige massa af, die ervoor zorgt dat er geen water via de luchtwegen naar binnen lekt. Kortom, het dier overleeft met de hulp van de gecombineerde, perfect harmonische werking van dit systeem.

Zou de larve geen zuurstof buis hebben, dan zou het niet overleven. Als het niet een kleverige afscheiding zou hebben, dan zou de larve stikken.

De pop

Gaande weg wisselen veel larven nog één keer van huid. De laatste huid verschilt nogal van de anderen. Deze verandering, brengt de larven in de laatste fase van de ontwikkeling, de "pop fase". Aan het einde van deze fase is de larve klaar om een echte mug te worden. De volwassen pop komt uit zijn schede.

Het is slechts één ontwikkel fase die de larve in een compleet ander wezen verandert. Het lijkt onmogelijk, tussen slechts twee ontwikkelingsfasen, dat we het over dezelfde schepsel hebben. Het is duidelijk dat deze metamorfose te ingewikkeld en te delicaat is, om door de larve of haar moeder zelf te zijn gecreëerd. Hier kan alleen een hogere intelligentie verantwoordelijk voor zijn.

Tijdens deze laatste overgangsperiode, ontstaat er een dreiging voor de mug, de openingen van de luchtwegen kunnen namelijk verstopt raken door lekkend water. Dit zal uiteraard betekenen dat de pop zal stikken. Dus zal de ademhaling op een andere manier moeten plaats vinden. Er komen twee nieuwe luchtslangen op het hoofd van de pop. Dit ontstaat voordat de larve ontpopt. De buizen komen boven het water uit, van waaruit het diertje zijn nieuwe zuurstof verkrijgt. De pop fase duurt drie of vier dagen en tijdens deze periode zal de aankomende mug geen voeding tot zich krijgen.

Ready to fly

De mug in de cocon is nu volwassen en klaar om te vliegen. Voor het vliegen gebruikt de mug al zijn nieuwe lichaamsdelen, antennes, koffers, voeten, borst, vleugels, buik en de ogen die het grootste deel van zijn hoofd bedekken. Als de mug uit zijn cocon scheurt staat hij voor de gevaarlijkste fase van zijn leven. Dit is namelijk normaal gesproken het moment, waarbij het risico op binnenkomend water het grootst is. Maar ook daar is weer een oplossing voor. Een kleverige massa bedekt de gescheurde cocon en houdt het water zo tegen. De mug kan nu rustig uitstappen zonder maar een druppeltje water op zich te krijgen. Alleen haar voeten raken het wateroppervlak. Ook dit moment is niet zonder gevaar, zelfs een lichte wind kan de dood betekenen. Na een half uurtje rust, stijgt de mug vervolgens op voor zijn eerste vlucht.

Conclusie

Hoe is het mogelijk dat de mug, zonder nat te worden, uit zijn cocon kruipt? Hoe verkrijgt de mug deze gave? Zou het zo zijn dat elke larve voor zichzelf heeft besloten om na drie huidwisselingen een mug te worden?

Dit kleine dier, wordt bewust in de Koran aangehaald om zijn unieke capaciteiten, perfect voor het overleven in zijn specifieke omstandigheden. Dit soort biologische wonderen haalt de Koran aan, om de lezer een Gods besef te geven. Wonderen kan je immers slechts zien als je ogen geopend zijn.