Gezondheidsproblemen bij honden: ooraandoeningen

Het oor is een kwetsbaar deel van het lichaam. De uitwendige oorflap beschadigt gemakkelijk en in de gehoorgang verzamelt zich gemakkelijk oorsmeer, vuil en water. Het is een verzamelpunt voor allerlei infecties waardoor een ontsteking van zowel het uitwendig oor als het binnenoor kan ontstaan. Ook ontsteking van het middenoor is mogelijk.

Symptomen van oorontsteking bij de hond

Honden met oorproblemen vertonen één van de volgende symptomen:

• Schudden met hoofd en oren;
• Krabben aan een of beide oren;
• Onprettige geur uit oren;
• Gele of bruine uitvloeiing;
• Ontsteking van de oorflap of opening van de gehoorgang;
• Piepen of andere indicatie van pijn bij aanraking van oren;
• Hoofd schuin houden;
• Klaarblijkelijk verlies van gehoor.

Uitwendige ooerontstekingen bij de hond

Veel gevallen van oorontsteking ofwel otitis worden veroorzaakt door witte, speldenkop grote mijten, Otodectes cyanotis. Ze worden gedood door drie weken lang geschikte bestrijdingsmiddelen toe te passen. Alle huisdieren die in contact zijn geweest met de besmette hond moeten behandeld worden: het is zeer besmettelijk.

Sommige mijten leven buiten het oor en vormen een bron van besmetting. Ontsteking van het uitwendige oor wordt vaak veroorzaakt door een gist, Malassezia pachydermatis, die met een mijtbesmetting, allergie of andere gehoorgangontsteking zijn voordeel doet. Onbehandelde uitwendige oorontstekingen kunnen leiden tot geperforeerd trommelvlies en middenoor- of inwendige oorontsteking, gepaard gaand met een schuin hoofd en evenwichtsverlies. Uw dierenarts schrijft de juiste medicijnen voor: als het trommelvlies is doorboord mogen bepaalde antibiotica, zoals gentamycine en neomycine, niet worden gegeven vanwege mogelijke zenuwschade.

Bepaalde rassen zoals Labrador en Golden Retrievers lijken aanleg voor hematomen te hebben - hete, zachte, wisselende zwellingen in de oorflap. Ze treden op als er bloedvaatjes knappen en zich bloed opeenhoopt tussen kraakbeen en huid van het oor. De dierenarts zal het hematoom draineren en hechten om herhaling te voorkomen, ook worden corticosteroïden toegediend. De oorpunten kunnen bevriezen, vooral als er weinig haar op zit. Als uw hond lange tijd in de kou is geweest, dep dan zijn oren met lauw water. Wrijf ze niet op, dat veroorzaakt alleen maar meer jeuk. Bij warm weer kan zonnebrand optreden, vooral bij honden met een witte vacht. Smeer de oren met zonnebrandcrème in met beschermingsfactor dertig of meer voor u uw hond langere tijd in de zon uitlaat.

Evenwichtsproblemen en doofheid bij de hond

Middenoor- en inwendige oorproblemen kunnen leiden tot verlies van evenwicht, vooral bij oudere honden. Symptomen zijn onder andere een schuin hoofd, wegschietende ogen, verlies van coördinatie en eetlust en braken. Deze groep symptomen - die bekend staan als evenwichtsverliessyndroom - kan soms worden verward met een toeval. De directe oorzaak is onbekend en de verschijnselen verminderen vaak binnen een week en verdwijnen binnen een maand na het begin, hoewel het hoofd soms wat schuin blijft staan. Symptomen worden behandeld om de misselijkheid te onderdrukken en ongelukken te voorkomen.

Tijdelijk doofheid kan veroorzaakt worden door een overvloedige oorsmeerproductie of schurft, iets wat ook de huid aantast. Deze problemen zijn gemakkelijk te behandelen met gerichte medicijnen. Verminderd gehoor en eventuele doofheid kunnen sluipend ontstaan bij oudere honden en kan erfelijk zijn binnen bepaalde rassen. Een gespecialiseerde dierenarts is in staat een meting van de gehoorsrespons in de hersenstam te verrichten om een scherpe diagnose te stellen.

Omgang met een dove hond kan veeleisend zijn. Maar met geduld en voedsel als beloning en eenvoudige maar overduidelijke handsignalen kan de betreffende hond gehoorzaamheid leren. Houd een dove hond steeds aan de lijn.