De Berner sennenhond, berghond en maatje

De Berner sennenhond komt oorspronkelijk uit Zwitserland. Het is een grote, krachtig gebouwde berghond. Het is een erg aanhankelijke hond die goed samengaat met soortgenoten, andere dieren en kinderen. De Berner sennenhond werd gefokt als veehoeder, trekdier en waakhond. Ze zijn erg zelfstandig, maar ook een tikkeltje eigenwijs. Ze hebben dan ook een consequente training nodig.

Geschiedenis van de Berner sennenhond

De Berner sennenhond zou afstammen van zwarte dogachtige honden die door de Romeinen werden geïmporteerd naar Zwitserland. Hieruit ontwikkelden zich verschillende soorten boerenhonden. Begin 1900 waren er enkele hondenfokkers uit de buurt van Bern die zich gingen toeleggen op het zuiver fokken van dit ras. Het ras werd toen nog Dürrbächler genoemd, naar het dorpje Dürrbach, waar deze honden veel voorkwamen. Er werd een rasvereniging opgericht, Schweizerischen Dürrbachklub. De naam van het ras werd gewijzigd in Berner sennenhond, in navolging van andere zwitserse Sennenhonden.

Uiterlijk van de Berner sennenhond

De Berner sennenhond is een groot hondenras. Het is een krachtige en beweeglijke gebruikshond. De reuen bereiken een hoogte tussen de 64 en 70 cm. Teven worden ongeveer tussen de 58 en 66 cm. Het gewicht van een Berner sennenhond ligt tussen de 40 en 45 kg. Hun vacht is halflang, golvend of sluik, met een dichte ondervacht. De kleur van de vacht is grotendeels zwart en heeft roestbruine en witte aftekeningen. De schedel van een Berner sennenhond is krachtig en licht gewelfd. Zijn snuit is recht en middellang. Het gebit hoort te scharen. De ogen zijn amandelvormig en donkerbruin. De oren zijn driehoekig van vorm, middel groot, afgerond en hoog aangezet. In rust liggen ze vlak aan het hoofd. De Berner sennenhond heeft een krachtige, gespierde hals, zijn lichaam is krachtig en compact. De borst is breed, met een duidelijke voorborst en zijn rug is vast en recht. Berner sennenhonden hebben een dichtbehaarde staart, die minstens reikt tot het spronggewricht. De schouders zijn lang, krachtig en schuin geplaatst. De voorpoten moeten recht en parallel zijn, de achterpoten moeten recht staan en niet te nauw.

Karakter van de Berner sennenhond

Berner sennenhonden zijn opmerkzame, zekere en onbevreesde honden in alledaagse situaties. Zij zijn vriendelijk, goedmoedig en zelfverzekerd en hebben een gemiddeld temperament. Naar hun baasje zijn ze aanhankelijk en volgzaam. Vanuit zijn taak als veehoeder is de Berner sennenhond zeer zelfstandig. Daardoor kan hij wat eigenwijs zijn. Het is dan ook belangrijk zeer consequent te zijn in de training. Zij zijn erg lief met kinderen en gaan ook prima samen met soortgenoten of andere dieren.

Erfelijke aandoeningen van de Berner sennenhond

Er zijn, door te weinig genetische variatie, wel wat erfelijke aandoeningen die de Berner sennenhond kunnen treffen. Heupdisplasie (HD) en Elleboogdysplasie (ED) komen redelijk veel bij dit ras voor. Ook artritis, autoimmuunziektes en nierproblemen kunnen bij de Berner sennenhond voorkomen. Nierproblemen kunnen voorkomen worden door altijd voldoende vers drinkwater neer te zetten. Dit ras kan getroffen worden door verschillende vormen van kanker. Ook het gevaar van een maagtorsie is aanwezig bij dit ras. Dit is een plotselinge kanteling van de maag, die bij niet tijdig ingrijpen door een dierenarts, dodelijk kan zijn. De levensverwachting van een Berner sennenhond is 8 tot 10 jaar.

De aanschaf van een Berner sennenhond

Denk je erover om een Berner sennenhond aan te schaffen, laat je dan goed informeren over dit ras. De beste informatie kun je krijgen via een erkende rasvereniging. Voor de Berner sennenhond is dit de Nederlandse Berner sennen Vereniging. Zij zijn aangesloten bij de Raad van Beheer op Kynologisch gebied in Nederland. Zij kunnen je vertellen wat er allemaal bij komt kijken om een Berner sennenhond te hebben. Ten eerste moet je de keus maken of je een pup wilt of een volwassen hond. Bij erkende kennels kun je over beiden informatie krijgen. Volwassen honden worden daar voor herplaatsing aangeboden.

Kies je voor een pup, houd er dan rekening mee dat je voldoende tijd hebt voor de opvoeding van de pup. Je moet ze zindelijk maken, trainen tot een gehoorzame hond, uitlaten, de vacht verzorgen. Hier gaat veel tijd in zitten. Ook de woonsituatie is bij de Berner sennenhond van groot belang. Het zijn echte buitenhonden. Een bovenhuis is niet geschikt om twee redenen: trappen lopen is zeer slecht voor de heupen van de Berner sennenhond en je moet heel veel met je hond naar buiten. Het mooist is, als jouw hond de hele dag de gelegenheid heeft om naar buiten te gaan. Besteed veel tijd aan de opvoeding en zorg voor een geschikte woonplek voor jouw Berner sennenhond en je zult heel veel plezier beleven aan dit ras.

Lees verder

• De Newfoundlander, een echte waterhond
• De Duitse Herder
• De Golden retriever, veelzijdige mensenvriend!
• De Labrador Retriever
• De maltezer, het ideale gezelschapshondje!