De Griend, een sociale dolfijnsoort

Na de orka is de griend de grootste onder de dolfijnen. Hij wordt ook wel de zwarte griend of gewone griend genoemd of in het Engels de Pilot Whale. De Griend is een uiterst sociale dolfijn die in grote groepen leeft en graag contact maakt met andere groepen

Kenmerken

Met zijn bolvormige kop en korte, brede bek, heeft de griend een vrij opvallend uiterlijk. De griend behoort, net als alle andere dolfijnen, tot de orde van de tandwalvissen. Hij heeft in zijn bek tussen de 8 en de 13 tanden die hij gebruikt om zijn prooi vast te grijpen. Een volwassen mannetje wordt gemiddeld 6 meter met een gewicht van ongeveer 4 ton, terwijl een vrouwtje een gemiddelde lengte haalt van van gemiddeld 4.5 meter met een gewicht van 2.5 ton. De griend heeft een brede staart en valt op door zijn donker grijze, bijna zwarte kleur. Op de buik is hij iets lichter van kleur. Over de borst en de buik loopt een lichtgrijze of bruine streep naar de kin die eindigd in een ankervormige vlek. Ook de kromme rugvin die naar voor is geplaatst, is een opvallend kenmerk van de griend. In het ras griend kunnen we nog 2 soorten onderscheiden die niet veel van elkaar verschillen: de gewone griend en de Indische griend. De gewone griend heeft smalle en lange borstvinnen die tot zo’n 20% van zijn totale lengte kunnen zijn. De Indische griend heeft kortere flippers en minder tanden dan de gewone griend.

Leefomgeving

De griend leeft in koude wateren in de noordelijke atlantische oceaan en in de oceanen op het zuidelijk halfrond. Vroeger kwam hij ook rond Japan voor maar het is reeds van de 10e eeuw geleden dat hij daar nog waargenomen werd. In de koudere wateren vinden we vooral de gewone griend en in de warmere komt de Indische griend voor. In de gematigde wateren overlappen de leefgebieden van deze 2 soorten zich en daar kan men ze beiden dus zien. Grienden houden zich vooral veel aan de oppervlakte en men kan soms jonge dieren uit het water zien springen.

Sociale structuur

De griend is een enrom sociaal dier. Ze leven in groepen die kunnen variëren van 6 tot 200 dieren. Soms vormen meerdere groepen zich samen en vormen daardoor super groepen van meer dan 1000 dieren. Het komt ook voor dat groepen samenleven met andere soorten grienden of met dwergvinvissen. In een groep kunnen tot 15 mannetjes leven en de anderen zijn vrouwtjes, waarvan meerdere verwant, met hun kalveren. De volwassen mannetjes kunnen soms zeer agressief zijn naar elkaar toe.

Voeding

Grienden zijn zowel verzot op inktvissen, vooral pijlinktvissen en zeekatten, als op tarbot en kabeljauw. Het jagen op deze dieren doen ze meestal dicht bij het wateroppervlakte of in de middelste waterlagen waardoor ze meestal niet langer dan 10 minuten duiken. Ze zoeken hun prooien door echolocatie en door samen te jagen zijn ze uiterst efficiënt in het vangen van deze prooi. Mede dankzij hun snelheid die kan oplopen tot 40km/h en hun behendigheid, zijn het zeer goede jagers.

Voortplanting

Vrouwtjes grienden zijn tussen de 6 en de 10 jaar geslachtsrijp (de leeftijdsverwachting voor een vrouwtje is ongeveer 60 jaar) en bij mannetjes ligt dit tussen de 10 en de 12 jaar (met een leeftijdsverwachting van 45 jaar). Er is geen echte paartijd bij de grienden en hierdoor kunnen het hele jaar door jongen geboren worden. De draagtijd van een griend bedraagt ongeveer 15 maand en daarna wordt een jong van rond de 160 cm geboren met al meteen een gewicht van 75kg. Vrouwtjes zogen hun jongen tot ze ongeveer 16 maand oud zijn. Een vrouwtje zal pas terug paren als haar jong niet meer gezoogd hoeft te worden wat maakt dat ze ongeveer om de 3 jaar een jong krijgen.

Populatie

Hoewel de grienden in meerdere verdragen als beschermde diersoort worden gedefinieerd, wordt er nog steeds jacht op hen gemaakt. In de jaren ’90 werden door de inwoners van de Faroereilanden wel 1200 dieren per jaar gedood wat dus in 10 jaar tijd op 12000 dieren komt! Ook nu nog wordt door deze bevolking op grienden gejaagd en wordt hun vlees gratis uitgedeeld aan de locale bevolking. Niet enkel deze jacht maar ook vervuiling, overbevissing en geluidspolutie zorgen ervoor dat grienden moeilijk overleven.