De Kancil - zeldzame diersoorten

De negen verschillende soorten Kancil, ook bekend als muisherten, vormen de familie Tragulidae (dwerghertjes). Kancils zijn kleine, sprookjesachtige dieren, die alleen nog voorkomen in de tropische wouden van Afrika, India, Sri Lanka en Zuid-Oost-Azië. Zij zijn de enige nog levende leden van de familie dwerghertjes.

Biologie

De Kancils waren vanaf het Oligoceen (34 miljoen jaar geleden) wijdverspreid en kenden een gezonde populatie. Dit liep tot ongeveer het Mioceen (ongeveer 5 miljoen jaar geleden). De huidige Kancil ziet er net zo uit als de Kancil van toen. Kancils hebben een maag met vier kamers, gespecialiseerd voor het verteren van hardnekkig plantaardig voedsel, al is de derde kamer wel slecht ontwikkeld. Net als andere herkauwers, ontbreken de bovenste snijtanden en geeft de Kancil aan slechts enkele jongeren het leven. Het gebit is verder hetzelfde als bij andere (kleinere) hert soorten.

In enkele andere opzichten echter heeft de Kancil wat meer primitieve kenmerken, die dichter bij niet-herkauwers staan. Beide geslachten bezitten uitstekende bovenste hoektanden. Bij de mannetje zijn de tanden prominent, scherp en steken uit aan de zijden van de onderkaak. Daarnaast hebben zij geen horens of geweien. Kancils hebben korte, dunne benen, wat ervoor zorgt dat ze niet behendig zijn, maar wat ze wel het kleine formaat geeft waarmee ze zich door het dichte bladerdek van hun natuurlijke omgeving kunnen voortbewegen. Zij hebben verder varkensachtige kenmerken, zoals vier tenen aan elke voet, de afwezigheid van geur klieren, premolaren met scherpe kronen, en hun paring gedrag.

Soorten

Het grootste lid van de familie is de Water Kancil in Afrika, met ongeveer een lengte van 80 cm lang en een gewicht van ongeveer 10 kg. De Afrikaanse Kancil wordt beschouwd als de meest varkensachtige en primitieve van de vier overgebleven Kancil soorten. De overige drie leven in een meer rotsachtige bos habitat. De Kleine Muis Herten van Maleisië zijn de kleinste van alle hoefdieren, bij een volwassen leeftijd meten zij slechts circa 45 cm en wegen 2 kg.

Kancils zijn solitaire dieren, en communiceren weinig met elkaar. De jongen worden gespeend tot drie maanden en worden geslachtsrijp tussen de vijf en tien maanden, afhankelijk van de soort. Ouderlijke zorg is relatief beperkt. Hoewel zij niet de geur klieren bezitten zoals bij andere herkauwers, bezitten zij wel een kin klier waarmee ze hun vriend of antagonisten mee markeren. In het geval van de water Kancil, bezit hij ook anale en preputiale klieren voor de markering van grondgebied. Het grondgebied van de Kancil is relatief klein te noemen, je moet denken in de orde van 13-24 hectare. Echter nabij zijnde Kancils worden genegeerd en niet agressief benadert.

Voortbestaan

De natuurlijke vijanden van de Kancil zijn legio en bestaan uit de grote roofdieren zoals de tijger, slang of adelaar. Alle vier de soorten Kancils, zijn voor hun voortbestaan afhankelijk, van het behoud van hun snel slinkende leefgebied en de beperking op de jacht.