De jachtmethode en voedselvoorkeur van de bultrugwalvis

De bultrugwalvis heeft een grote hoeveelheid voedsel nodig om in zijn dagelijkse energiebehoeften te voorzien. Hiervoor gebruikt hij zijn baleinplaten. De baleinplaten zorgen ervoor dat hij het voedsel uit het water kan filteren. Hiernaast hebben walvissen een uitstekend vermogen om te kunnen samenwerken. Ze hebben bijvoorbeeld de zogenaamde "bubbelnet-methode" uitgevonden. Dit is een jachtmethode die veel samenwerking vereist. Soms passen zij zelfs een uitgebreidere versie van de bubbelnet-methode toe waardoor zij nóg efficiënter te werk kunnen gaan.

De bultrugwalvis

• Wetenschappelijke benamingen
• Wat voor voedsel eet hij?
• Jachtmethode: de bubbelnet-methode
• Walvisjacht

Wetenschappelijke benamingen

De wetenschappelijke benaming voor de bultrug is de "Megaptera novaeangliae". Hij behoort tot de zogenaamde baleinvissen. Baleinvissen zijn grote walvissen die onderdeel zijn van de orde walvissen. Deze orde wordt ook wel de "Cetacea" genoemd. Er bestaan in totaal zestien verschillende soorten baleinvissen. In totaal zijn er echter meer dan veertig soorten uitgestorven. De bultrugwalvis heeft zichzelf bepaalde manieren aangeleerd om voedsel te kunnen vangen. Naast deze ontdekking hebben wetenschappers ontdekt dat er altijd minstens één hersenhelft actief is. Dit zorgt ervoor dat hij tijdens zijn slaap niet kan stikken.

Wat voor voedsel eet hij?

De baleinvissen hebben geen tanden. In plaats hiervan gebruiken zij baleinplaten om voedsel te kunnen verwerken. De baleinplaten zijn een natuurlijk mechanisme om voedsel uit het water te kunnen filteren. De "zeef" die hij hiervoor gebruikt bestaat volledig uit keratine. Dit is een eiwit dat ervoor zorgt dat de zeef stevig en tegelijk elastisch is. Hierdoor kan er een grote hoeveelheid water opgevangen worden om zoveel mogelijk voedsel uit het water te kunnen filteren. Op deze manier heeft hij de mogelijkheid om effectief plankton te vangen. Hiernaast eet hij kleine schaaldieren. Ondanks dat de zeedieren microscopisch klein zijn, eet de bultrugwalvis voldoende voedsel om zichzelf van zijn dagelijkse energiebehoeften te voorzien. Hiernaast eet hij ook grotere diersoorten zoals allerlei soorten vis. Hij heeft de mogelijkheid om na het eten de energie in enorme hoeveelheden vet op te slaan. Hierdoor heeft hij de kans om de winter te kunnen overleven. Tijdens deze periode zwemt hij namelijk in warmere gebieden die minder voedselrijk zijn.

Voedsel en migratie

Wetenschappers hebben ontdekt dat de zeezoogdieren zich in de zomer voornamelijk rondom de poolgebieden bevinden. Hier gaan ze zoveel mogelijk op zoek naar voedsel. Het vet dat ze hierdoor krijgen wordt in hun blubber opgeslagen. Dit is een vetlaag die ze hebben om zichzelf tegen de extreme kou te beschermen. Wanneer ze energie nodig hebben kunnen ze het vet aanspreken dat zich in hun blubber bevindt. Tijdens de winter migreren de dieren richting de evenaar. Hier paren de walvissen om voor nageslacht te zorgen. Onderzoekers treffen echter regelmatig walvissen aan die zich tijdens de winter nog rondom Antarctica bevinden. Men vermoedt dat deze exemplaren van het vrouwelijk geslacht zijn. Deze vrouwtjes zouden namelijk meer voedsel nodig hebben om zichzelf voor te bereiden voor een eventuele zwangerschap.

Jachtmethode: de bubbelnet-methode

Onderzoekers hebben ontdekt dat de bultrugwalvis dikwijls met soortgenoten samenwerkt om voedsel te vangen. Hiervoor hebben zij zelfs meerdere jachttechnieken ontwikkeld. Een bekende jachttechniek is de zogenaamde "bubbelnet-methode". Hiermee zorgen de walvissen ervoor dat zij op een efficiënte wijze vis kunnen vangen. Dit doen ze door hun prooidieren te omcirkelen en bellen te creëren. Om de bellen te creëren gebruiken ze hun spuitgaten. Ze zwemmen vervolgens in steeds kleinere cirkels richting hun prooi. Ten slotte zwemmen ze gezamenlijk vanuit de diepte naar boven terwijl ze hun bek wijd open hebben. Hiermee komt er een grote hoeveelheid vis in hun bek terecht. Soms zijn er tijdens dit jachtritueel walvissen die ervoor zorgen dat er meer vis in de spiraal van bellen terecht komt. Dit doen ze door de vissen een bepaalde richting op te sturen of door de vissen te lokken door middel van hun gezang. Wetenschappers hebben ontdekt dat ze deze tactiek tijdens een bepaalde periode ontwikkeld hebben. Toen de haringstand daalde moesten de walvissen namelijk een alternatief vinden. De walvissen moesten hierdoor noodgedwongen op jacht gaan naar zandspieringen. Deze vissen zijn echter een stuk sneller waardoor ze moeilijker te vangen zijn. Hier hebben ze echter een oplossing voor verzonnen. Door met hun staart op het wateroppervlakte te slaan zorgen ze er namelijk voor dat de vissen niet kunnen ontsnappen. Hierdoor worden de zandspieringen die zich nabij het oppervlakte van het water bevinden verdoofd. Hierna wordt er pas een bubbelnet gecreëerd.

Walvisjacht

De bultrugwalvis viel in het verleden dikwijls ten prooi aan jagers. Tegenwoordig wordt deze walvissoort slechts illegaal gevangen. De hoofdreden van de walvisjacht was de vraag naar walvistraan. Walvistraan is olie die verkregen kan worden door middel van het koken van het vetweefsel van baleinvissen. Het werd onder andere gebruikt als olie voor olielampen en voor de productie van kaarsen. Een andere (maar minder belangrijke) reden voor de walvisjacht was het verkrijgen van balein.

Balein

Balein werd in het verleden voor allerlei producten gebruikt. Hiermee werden er onder andere paraplu's, schilderijlijsten, dozen en waaiers gemaakt. Na de oprichting van de Internationale Walvisvaartcommissie werd er minder op deze walvissen gejaagd. Hierdoor heeft de soort zich kunnen herstellen. De bultrugwalvis heeft namelijk normaal gesproken geen natuurlijke vijanden.