Zwavel en zwavelvergiftiging

Zwavel hoort bij de duivel, zo is het beeld. Of bij planeten waar veel vulkanen te vinden zijn. Zwavel is ook op onze eigen planeet veelvuldig terug te vinden. Soms is er sprake van veel uitstoot van zwaveldioxide, zodat de gezondheid van de mens in gevaar komt. Verkeer en scheepvaart zijn hier een van de oorzaken van. Zwavel is ook nuttig en de geneeskunde en kan huidproblemen helpen verlichten of genezen.

Scheikundig

Zwavel is een scheikundig element met een gele kleur. Het scheikundig symbool hiervoor is S. Het heeft atoomnummer 16. Zwavel is niet oplosbaar in water,maar in koolstofdisulfide lost het wel op. Zwavel is smaakloos en reukloos. Zwavel is een belangrijk onderdeel van organische stoffen, daarom wordt het vaak in de geneeskunde gebruikt. De naam zwavel is zeer waarschijnlijk afgeleid van het woord suel, wat koken betekent. Wanneer zwavel verbrand wordt, straalt het een blauw licht uit. Wanneer zwavel verhit wordt tot 112.8 graden, gaat het over in een monokliene fase. Eenmaal de 119 graden bereikt, smelt de zwavel. In eerste instantie is de gesmolten zwavel weinig stroperig, maar wanneer hij nog meer verhit wordt, wordt hij steeds stroperiger. Bij 444,674 °C kookt de zwavel.

Zwavel in de natuur

Waar kan ik zwavel vinden, zal men zich afvragen. Zwavel is een verbinding die gevonden kan worden in verschillende mineralen. ook bij vulkanen wordt het aangetroffen. Een reisje naar de maan van Jupiter levert zeer veel zwavel op. Deze planeet heeft veel vulkanen, waardoor er ook veel zwaveluitstoot is. Zwavel wordt ook in verband gebracht met de hel onder het geloof. Zwavel is overigens een chemisch element en geen verbinding, zoals vroeger gedacht werd.

Geneeskunde

Preparaten van zuiver zwavel worden alleen nog gebruikt bij de behandeling van huidziekten. Fijn verdeeld zwavel wordt door bacteriën die op de huid leven omgezet in polythionzuten, die de groei van bacteriën en schimmels remmen. Zwavel wordt gebruikt in zalven, crèmes en pasta's ten behoeve van de behandeling van diverse huidaandoeningen, zoals eczeem en acne. Ook wordt er zwavelzeep gebruikt bij pubers die last hebben van jeugdacne. Dit helpt over het algemeen goed.

Giftig

De verbinding zwaveldioxide (SO2) is sterk giftig. Zwaveldioxide ontstaat bij de verbranding van fossiele brandstoffen zoals aardolie of diesel. Het verkeer en de scheepvaart, maar ook elektriciteitscentrales die met kolen of olie gestookt worden, vormen de grootste veroorzakers van de uitstoot van zwaveldioxide. Een deel van deze neerslag komt op aarde terecht. Een ander deel komt in de lucht terecht en vermengt zich daar met de wolken, zodat het in de vorm van regen, mist of sneeuw op aarde terecht komt. Wanneer zwaveldioxide zich bindt met water uit meren en rivieren, ontstaat er zwavelzuur. Een vergiftiging met zwaveldioxide komt voor wanneer men grote hoeveelheden zwaveldioxide inademt of inslikt. De ademhaling wordt hierdoor sterk geremd. Een chronische vergiftiging leidt tot prikkeling van de ogen en slijmvliezen. Uiteindelijk worden de stembanden en longen ook aangetast.

Zwavelvergiftiging

Een zwavelvergiftiging kan zich kenmerken door onder andere:

• hartbeschadigingen
• huidaandoeningen
• stoornissen in de spijsvertering
• aandoeningen aan de ogen
• afwijkingen aan het gehoor
• gedragsveranderingen
• een beperkt immuunsysteem
• schade aan lever, nieren en longen.

Ook kan een zwangere moeder een zwavelvergiftiging doorgeven aan de foetus, waardoor de foetus kans loopt op afwijkingen. Via de moedermelk kan een zwavelvergiftiging ook doorgegeven worden.