De Schedel van Mens en Dier

Bij het woord schedel denken de meeste mensen direct aan lugubere verhalen met moorden, lijken en doodslag. De schedel is altijd fascinerend geweest voor de mensheid, waarschijnlijk omdat het het gezicht van de dode is. Maar ook in levende wezens is de schedel een interessant onderdeel. Het bevat de hersenen, een orgaan dat we allemaal graag intact willen houden. De schedel heeft daar een beschermende rol in.

De schedel

De schedel bestaat uit drie gedeeltes:

• Het schedeldak
• De schedelbasis
• De aangezichtsschedel

Het schedeldak

Het schedeldak, is zoals het woord al zegt, het dak van de schedel, het deksel van het hoofd. Het schedeldak bestaat uit verschillende delen bot. De verschillende delen bot zitten met bindweefselverbindingen aan elkaar verbonden. Bij jonge dieren en mensen zijn de verschillende botdelen nog niet met elkaar verbonden. Dit om de geboorte te vergemakkelijken. De schedel van jonge dieren en mensen bevat een fontanel. Dit is een ruimte tussen de beenderen van het schedeldak. Bij bepaalde rassen blijft het fontanel open, zoals bij de chihuahua

De schedelbasis

De schedelbasis is de onderkant van de schedel. Let wel: de onderste kaakbenen horen bij het aangezichtsgedeelte van de schedel en niet bij de schedelbasis.

De aangezichtsschedel

Dit is het gedeelte van de schedel dat het gezicht bevat. Sommige botten in van de aangezichtsschedel zijn met lucht gevulde holten. De holten zijn bekleed met slijmvliezen. Denk bijvoorbeeld aan de voorhoofdsholte en de kaakholte. Ook katten en honden hebben een voorhoofdsholte en een kaakholte

Schedelvormen

Bij honden en katten onderscheiden we drie soorten schedelvormen.

• De smalle, langgerekte schedel die vloeiend overgaat in de neusrug, zoals we zien bij de schotse collie en de siamees.
• De korte, bolle schedel met een duidelijke knik (stop) tussen de hersenschedel en de neusrug, zoals we zien bij de buldog en de pers.
• De tussenvorm hiertussen, zoals we zien bij de rottweiler en de Europese kort haar.